21 กรกฎาคม 2544 07:47 น.

สั้น...ซึ้ง ถึงแม่

เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง...ซึ่งยิ่งใหญ่
เป็นหัวใจ เป็นความรัก อันศักดิ์สิทธิ์
เป็นชีวิต ที่สูงค่า กว่าชีวิต
เป็นมิ่งมิตร เป็นสายใย ไม่จืดจาง

ไม่จืดจาง ไม่ลางเลือน ในความรัก
ทั้งแน่นหนัก ทั้งจริงใจ ไม่เคยห่าง
ตราบชั่วดิน สิ้นฟ้า ชีวาวาง
"ลูกจะสร้าง สิ่งดีแท้...อย่างแม่ทำ"

18 กรกฎาคม 2544 22:50 น.

อาบน้ำ...?

กาลหลายครั้ง ยังมี เด็กคนหนึ่ง
ตัวเหม็นฉึ่ง ไม่อาบน้ำ อย่าสงสัย
อภิโธ่ อภิถัง เป็นจั๋งใด
โปรดเข้าใจ เถิดนะ อย่าว่ากัน

ไม่อาบน้ำ ร่างกายหนู ยังอยู่ได้
เหม็นนิดหน่อย ไม่เป็นไร ไม่หนาวสั่น
ไม่เปลืองน้ำ ไม่เปลืองตังค์ แต่ยังมันส์
ได้เล่นคอมฯ ทุกวัน สำราญใจ

ภูมิต้านทาน เชื้อรา สารพัด
เชื้อไวรัส ทำอะไร หนูไม่ได้
ไม่อาบน้ำ ทั่วร่าง ไม่เป็นไร
แต่ว่าหนู อาบใจ...รู้ไหมจ๊ะ?

18 กรกฎาคม 2544 22:49 น.

กาลหลายครั้ง ยังมี เด็กคนหนึ่ง
ตัวเหม็นฉึ่ง ไม่อาบน้ำ อย่าสงสัย
อภิโธ่ อภิถัง เป็นจั๋งใด
โปรดเข้าใจ เถิดนะ อย่าว่ากัน

ไม่อาบน้ำ ร่างกายหนู ยังอยู่ได้
เหม็นนิดหน่อย ไม่เป็นไร ไม่หนาวสั่น
ไม่เปลืองน้ำ ไม่เปลืองตังค์ แต่ยังมันส์
ได้เล่นคอมฯ ทุกวัน สำราญใจ

ภูมิต้านทาน เชื้อรา สารพัด
เชื้อไวรัส ทำอะไร หนูไม่ได้
ไม่อาบน้ำ ทั่วร่าง ไม่เป็นไร
แต่ว่าหนู อาบใจ...รู้ไหมจ๊ะ?

18 กรกฎาคม 2544 22:49 น.

กาลหลายครั้ง ยังมี เด็กคนหนึ่ง
ตัวเหม็นฉึ่ง ไม่อาบน้ำ อย่าสงสัย
อภิโธ่ อภิถัง เป็นจั๋งใด
โปรดเข้าใจ เถิดนะ อย่าว่ากัน

ไม่อาบน้ำ ร่างกายหนู ยังอยู่ได้
เหม็นนิดหน่อย ไม่เป็นไร ไม่หนาวสั่น
ไม่เปลืองน้ำ ไม่เปลืองตังค์ แต่ยังมันส์
ได้เล่นคอมฯ ทุกวัน สำราญใจ

ภูมิต้านทาน เชื้อรา สารพัด
เชื้อไวรัส ทำอะไร หนูไม่ได้
ไม่อาบน้ำ ทั่วร่าง ไม่เป็นไร
แต่ว่าหนู อาบใจ...รู้ไหมจ๊ะ?

18 กรกฎาคม 2544 22:45 น.

ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า
ในใจจุดเทียนจ้าไว้ส่องแสง
ที่ท้องฟ้ามีหมู่ดาวอันเรืองแรง
ใจจึงแจ้งด้วยแสงดวงจากสรวงดาว

จากแดนฟ้ามีน้ำค้างมาพร่างพื้น
ใจฉ่ำชื้นด้วยน้ำค้างจากกลางหาว
จากแดนฝันมีความฝันอันเพริศพราว
ใจจึงกร้าวด้วยฝันอันยาวไกล

ฉันเห็นฝันของบางคนตกหล่นหาย
ตกกระจายเกลื่อนกล่นอยู่หนไหน
สัมผัสค่า สัมผัสคำ สัมผัสใจ
จึงเข้าใกล้ค่าแห่งจิตนิจนิรันดร์

เพราะชีวิตใช่มีแค่ชีวิต
ฟ้ามีฝนคนมีสิทธิ์จะคิดฝัน
ตราบใดแสงจันทร์ยังจ้าคู่ตะวัน
รุ้งความฝันจะทอทาบอิ่มอาบใจ

ห้ามทุกปรากฏการณ์ห้ามปรากฏ
ห้ามให้งด ห้ามให้เกิด พอห้ามได้
แต่ห้ามจินตนาการห้ามหัวใจ
คงห้ามได้ถ้าชีวิตได้ปลิดแล้ว!