25 สิงหาคม 2549 11:10 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
อิ่มอิ่มอิ่ม อิ่มแน่น เราแสนอิ่ม
อิ่มรอยยิ้ม อิ่มหัวใจ ใครจะเหมือน
ดินเนอร์กับ คีอานู ใต้แสงเดือน
จะลืมเลือน ลบร้าง ได้อย่างไร
โซ้ยส้มตำ ไก่ย่าง อย่างแฮปปี้
ติ๊กคนดี บอกว่าแซ่บ น้ำตาไหล
จอร์จ คลูนีย์บอก พิซซ่า ก็ถูกใจ
แบรดพิตต์นั่น ข้าวมันไก่ ไม่ยอมวาง
เฮียหลี่หมิง เฮียหลิว เคลียร์คิวให้
กินซีฟู้ด บานตะไท ไม่ยอมห่าง
น้องเรนยก ข้าวผัด มาจัดวาง
ส่วนชาคริต นั่ง ข้างข้าง สั่งติ่มซำ
อ้าว! ลีโอนาโด ฮิวโก้ด้วย
ชวนไปร้านวิวสวย ทานมื้อค่ำ
นั่นโอเวน กับพี่วาล เค้าสั่งยำ
จอห์นี่เดปป์ คงดื่มด่ำ สองชามแล้ว!
พี่เดวิด ดูคอฟนีไม่หนีหน้า
มาร่วมฮา เหลือล้น ร่วมชนแก้ว
เอ...นั่นแมทท์เดมอนเค้าค้อนแล้ว
โดนทอมครูซแกล้งแซว โธ่...แล้วกัน
ทั้งแบรนดอน เฟรเซอร์ ทั้งไมค์กอล์ฟ
เคี้ยวหมี่กรอบ สบายใจ ไม่ไหวหวั่น
หยิกตัวเอง เพื่อเตือนใจ หลายร้อยพัน
ไม่ใช่ฝัน ไม่ใช่เฟื่อง...นี่เรื่องจริง!
23 สิงหาคม 2549 18:45 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
"เคยสบตาใครใครมาหลายครั้ง
ใจก็ยังสั่งตาว่าเฉยเฉย
สบตาใครให้ทั่วอย่ากลัวเลย
ใจไม่เคยเสียท่าเพราะตาใคร"
เคยเชื่อมั่นอย่างนั้นมานานเนิ่น
ตากับใจ ไหวสะเทิ้น...อย่างไรได้
แต่ตานั้น...เมื่อสบบ้าง ช่างกระไร
เหมือนสัมผัสดวงใจ...ในดวงตา
เมื่อตาสบ ตาหลบ เหมือนตารู้
เมื่อใจสั่น ตาไม่สู้ ซึ่งซึ่งหน้า
กลัวใจเปลือง เลยหลบเลี่ยง เพียงหลบตา
หรือไม่ก็ ทำเฉยชา ไม่รู้ไม่ชี้!
ตาคู่นั้น ก็รู้ทัน อย่างน่าทึ่ง
บอกว่าเพราะ ตาถึง อย่างเต็มที่
จึงมองเห็น คุณค่า ตาคู่นี้
ว่าเป็นตาของคนดี ที่ตั้งตา
เธอตั้งตา รอเพชรที่เพริศพริ้ง
จนมาเจอตัวจริงที่สมค่า
ยอกันมากไปแล้วนะแก้วตา
นั่นเห็นไหมแววอิจฉาในตาใคร
จะตาถึงหรือตาต่ำก็ตามเถิด
ฉันไม่ได้เลอเลิศมาจากไหน
ลูกตาสีตาสาจากแดนไกล
จึงตาขาวไม่อยากใกล้...เราต่างกัน
และที่แย่กว่านั้น ตาฉันเห็น
ว่ามีแววซ่อนเร้นในตานั่น
เป็นภาพของใครบางคนที่สำคัญ
ทำตาหวาน ตาเป็นมัน อยู่ข้างเธอ
คงไม่ใช่ตาเราแล้วคราวนี้
จะตั้งตากี่ตาปี ก็คงเก้อ
ตาไม่ว่างก็อย่าเลยนะเออ
เรื่องตั้งท่า รอตาเผลอ ไม่มีทาง
ไปมองตาคนตาหวานนั้นดีไหม
ทิ้งมานานเดี๋ยวน้อยใจทำตาขวาง
ตาดีได้ ตาร้ายเสีย เสียสองทาง
จะอ้างว้าง เหนื่อยเปล่า ไม่เข้าตา
"อย่านะอย่าหวั่นไหว ใจห้ามขาด
ใจตวาดแล้วไยใจผวา
ตาร้องไห้ ใจก็ตาม... ไปห้ามตา
สมน้ำหน้า ก็หัวใจ...ร้องไห้เอง"
24 กรกฎาคม 2549 17:41 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
วันพ่อ วันหนึ่ง เมื่อปีนั้น
ยังตราตรึง ยังผูกพัน ยังจำได้
กราบเท้าพ่อ ด้วยความรัก จากหัวใจ
เห็นความห่วง ที่ยิ่งใหญ่ ในเงาตา
ห่วงลูกคนเล็ก...ยังเด็กนัก
ห่วงลูกที่พ่อรักเป็นหนักหนา
ห่วงไข่ลูกยอด ตลอดมา
และห่วงจนถึงวาระสุดท้าย!
ภาพพ่อยังเป็นภาพที่ซาบซึ้ง
คิดขึ้นมาครั้งหนึ่ง...ก็ใจหาย
ในโลกนี้ คงไม่มี คนมากมาย
ที่รักเรา เปี่ยมความหมาย ได้เท่านี้
พ่อสอนให้สัตย์ซื่อ ให้ถือเกียรติ
และอย่าให้ใครหยามเหยียดซึ่งศักดิ์ศรี
พ่อสอนให้เป็นกุลสตรี
และสอนว่าความดี นี้ยืนยง
ลูกที่พ่อภูมิใจ ใช่ดีเลิศ
ใช่ว่าต้องประเสริฐ ต้องสูงส่ง
เพียงธรรมดา สามัญ แต่ทระนง
และมั่นคง อย่างยิ่ง ด้วยจริงใจ
วันพ่อ วันหนึ่ง เมื่อปีนั้น
ยังตราตรึง ยังผูกพัน ยังจำได้
แต่วันพ่อ ปีนี้ ไม่มีใคร
คิดถึงพ่อ จะขาดใจ ...รู้ไหมจ๊ะ?
17 กรกฎาคม 2549 11:09 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
หนึ่งชีวิตโอบประคองสองกระจาด
ริมฟุตบาทข้างถนนคนขวักไขว่
ตะวันกร้าวแดดกล้าสาดแสงไกล
แต่ตะวันในหัวใจไม่รู้เลย
ยายขายข้าวเกรียบว่าวเฝ้าชะเง้อ
มาซื้อยายหน่อยซิเออ! หลานหลานเอ๋ย
ยายหาบคอนมาตั้งขายเหมือนอย่างเคย
อย่าเฉยเมยแค่มองกันแล้วผ่านไป
ยายไม่ว่าถ้าลองนิดถ้าชิมหน่อย
กรอบอร่อยเชียวนะจะบอกให้
ถ้ากินแล้วขี้คร้านจะติดใจ
กลับมาซื้อยายใหม่กันสักวัน
พวกขนมนมเนยแบบฝรั่ง
คงจะแพงหลายกะตังค์ใช่ไหมนั่น
เท่ากับซื้อข้าวเกรียบยายได้หลายอัน
เจ้าหลานขวัญมามะ! อย่ารอรี
ยายมาตั้งกระจาดขายจนบ่ายคล้อย
แสนละเหี่ยเพลียละห้อยอย่างเหลือที่
ขายได้ไม่กี่อันเลยวันนี้
คนกินเป็นและใจดีไยรี้กาย
หรือว่ากินขนมยายมันไม่โก้
ไม่น่าอวดน่าโชว์คนทั้งหลาย
ข้าวเกรียบว่าวมันโบราณมันน่าอาย
มันจึงพ่ายเสียท่าขนมปัง
14 กรกฎาคม 2549 11:20 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า
ในใจจุดเทียนจ้าไว้ส่องแสง
ที่ท้องฟ้ามีหมู่ดาวอันเรืองแรง
ในจึงแจ้งด้วยแสงดวงจากสรวงดาว
จากแดนฟ้ามีน้ำค้างมาพร่างพื้น
ใจฉ่ำชื้นด้วยน้ำค้างจากกลางหาว
จากแดนฝันมีความฝันอันเพริศพราว
ใจจึงกร้าวด้วยฝันอันยาวไกล
ฉันเห็นฝันของบางคนตกหล่นหาย
ตกกระจายเกลื่อนกล่นอยู่หนไหน
สัมผัสค่าสัมผัสคำ...สัมผัสใจ
จึงเข้าใกล้ค่าแห่งจิตนิจนิรันดร์
เพราะชีวิตใช่มีแค่ชีวิต
ฟ้ามีฝนคนมีสิทธิ์จะคิดฝัน
ตราบใดแสงจันทร์ยังจ้าคู่ตะวัน
รุ้งความฝันจักทอทาบอิ่มอาบใจ
ห้ามทุกปรากฏการณ์ห้ามปรากฎ
ห้ามให้งดห้ามให้เกิดพอห้ามได้
แต่ห้ามจินตนาการห้ามหัวใจ
คงห้ามได้ถ้าชีวิต...ได้ปลิดแล้ว!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจันทร์เพ็ญ จันทนา
หน้าส่วนตัว
1681
