28 ตุลาคม 2551 09:46 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
พระคือแสงรุ้งทอง งามส่องรัฐ
พระจริยวัตร ตรึงตรา จะหาไหน
พระสถิต ทิพย์สวรรค์ ณ ชั้นใด
พระสถิต ในดวงใจ ไทยนิรันดร์
10 มิถุนายน 2550 10:49 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ขอร่วมไว้อาลัย ด้วยการเขียนบทกวีถึงบุคคลในความทรงจำคนหนึ่งซึ่งเพิ่งจากไป... "เสกสรร ภู่ประดิษฐ์" โฆษกคนยาก ทางรายการ "โลกดนตรี" ช่อง 5 สมัยก่อน...
.................................
"โลกดนตรี ของพี่เสกสรร"
"โฆษกคนยาก" จากไปแล้ว
ภาพและเพลงยังหวานแว่ว กังวานอยู่
ในรายการ "โลกดนตรี" ที่เคยดู
พี่เสกสรร ได้ต่อสู้ ได้ปูทาง
สรรบทเพลงคละเคล้าทั้งเก่าใหม่
เสมือนมิตรชิดใกล้ไม่เหินห่าง
กล่อมหัวใจ กำลังใจ ไม่รู้จาง
ไร้ชนชั้นความแตกต่าง "โลกดนตรี"
หวนคิดถึงแล้วหัวใจ มันไหวโศก
พี่จากโลกแห่งมนุษย์สุดหลีกหนี
แต่พี่เสกยังอยู่คู่ "โลกดนตรี"
ตราบวันนี้ ถึงวันหน้า...ตลอดไป
18 เมษายน 2550 15:43 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
หอมรื่น...แป้งร่ำ
หอมนาน ให้หวานนำ ทุกใบหน้า
น้ำฉ่ำชื่น ล้างช้ำ คราบน้ำตา
ใจที่เหนื่อย กายที่ล้า จะพักฟื้น!
ฟื้นเมื่อพัก จากพิษ ชีวิตพ่าย
ความนึกคิด ผ่อนคลาย เลิกขมขื่น
การรอคอย ที่ยาวนาน หลายวันคืน
พลิกหลับใหล ให้กลับตื่น ขึ้นอีกครั้ง
อานิสงส์...บุญสงกรานต์
หวังกุศลดลบันดาล สานแรงหวัง
อุ่นไอรักจากบ้านเรา เติมพลัง
เพื่อให้ยัง ก้าวต่อไป...ได้อีกปี
คิดถึง...สงกรานต์ที่บ้านเกิด
กลับบ้านกันเถิด นะน้องพี่
"เพราะบ้านนอกคอกนา ที่แสนดี
จึงหลอมชีวิต ให้วันนี้...ได้มีเรา"
11 มีนาคม 2550 12:15 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
อยากเพียง...อธิษฐาน
แต่ไม่มีคำหวาน มาวอนขอ
คำซื่อ-ซื่อ เหล่านี้...หากดีพอ
ก็จะขอ อ้อนคำ ตามหัวใจ
ตั้งใจ...อธิษฐาน
ณ ขอบฟ้า ก่องตระการ มีใครไหม
ใครที่พอได้ยินและห่วงใย
ว่าโลกนี้ ยังมีใคร อีกหนึ่งคน
ตั้งสัตย์...อธิษฐาน
จะผันผ่าน วันเดือนปี อีกกี่หน
พบผู้คน อีกมากมาย หลายหลายคน
ขออย่าให้ ใจนั้นหม่น ตามเวลา
ด้วยแรง...อธิษฐาน
ใจสดใส สะอาดสะอ้าน ถึงวันหน้า
เป็นเด็กน้อย ที่สดใส วิ่งไปมา
ในวิญญา ในหัวใจ ไปนิรันดร์
ปีเก่า ถึงปีใหม่
จะยังคงมีไฟ และ มีฝัน
ไฟเพื่อสร้าง คุณค่า สารพัน
และฝันนั้น เพื่ออุ่นเอื้อ...เติมเชื้อไฟ!
9 มีนาคม 2550 17:07 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ในโลก ในทาง กว้างใหญ่
หลากมวล ดอกไม้ สีสัน
งดงาม ในความ ต่างกัน
มีดอก ความฝัน ดอกนี้
ในทุกที่ทาง ถ้วนทั่ว
เจียมเนื้อ เจียมตัว เต็มที่
พอใจ ในความ พอดี
เพียงนิด เท่านี้ เนิ่นนาน
เป็นหญ้า ต้นน้อย ต้นหนึ่ง
ลึกซึ้ง ในทุก สรรพสาร
โบกใบ ไหวพริ้ว แบ่งบาน
เล่นล้อ กับกาล เวลา
กับกาลเวลา ที่เปลี่ยน
รับรู้ บทเรียน สูงค่า
บทเรียน ที่มี ที่มา
เหนื่อยล้า สับสน ปนกัน
แรงลม ลมแรง แกว่งไหว
หญ้าลู่ อย่างใจ ไหวหวั่น
เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
แต่อายุฝัน...นั้นยาว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจันทร์เพ็ญ จันทนา
หน้าส่วนตัว
2508
