14 กันยายน 2544 01:52 น.
จัน
ขอบคุณสำหรับผ้าเช็ดหน้า
ที่เธอให้มาในวันน้ำตาไหล
ขอบคุณนะ...สำหรับน้ำใจ
ที่รู้ว่ามันไม่ใช่จากใจเธอ
แล้วอยากจะขอบคุณให้มากกว่านี้
ช่วยเอาหัวใจของเธอคืนไปทีได้ไหม
เพราะต่อแต่นี้ไป.....
คงเหลือหัวใจดวงเดียวที่อยู่กับตัว
13 กันยายน 2544 21:25 น.
จัน
ได้แต่โทษตัวเองว่าคิดผิด
ถึงได้เลือกเธอเข้ามาชิดใกล้
ต่อเมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไป
กลับบอกใจว่า.....เธอไม่ใช่ที่ต้องการ
ณ. วันนี้จึงต้องถอยห่าง
ให้เธอ....ฉันอยู่ปลายทางคนละฝั่งฟ้า
ให้ใจ 2 ใจ แยกกันสุดไกลตา
ตัดความห่วงหา...ห่วงใยให้ขาดกัน
5 กันยายน 2544 07:54 น.
จัน
หัวใจพอง ----- พอง
แค่เจอหนุ่มน้อยที่หมายปองเข้าหล่ะนี่
พบเจอรู้สึกถูกใจซะไม่มี
เกิดอาการปิ๊ง ๆ ทันทีเพราะมันโดนใจ
28 สิงหาคม 2544 01:47 น.
จัน
หัวใจ...ดุกดิก
กระดุกกระดิกลุกขึ้นโลดเต้น
มือเท้าเริ่มเฉียบเย็น
แค่แลเห็นว่าเป็นเธอ
แก้มเริ่มแดง.....แดง
ขาแข้งสั่นไม่เป็นท่า
พูดตะกุกตะกักแถมประหม่า
เกิดอาการเขินขึ้นมาทันที
20 สิงหาคม 2544 21:03 น.
จัน
ตาชั่งน้ำหนักของความรัก
มีเธอ...ฉัน...เค้าปักหลักกันคนละข้าง
ตัวเธอทำหน้าที่ที่ดีอยู่ตรงกลาง
ส่วนฉัน...เค้าอยู่คนละข้างระหว่างใจ
เมื่อเธอเลือกทุ่มเทความรักให้กับข้างหนึ่ง
อีกข้างที่เหลือคงรู้ซึ้งถึงความหมาย
เตรียมตัวเริ่มรับกับความเดียวดาย
ที่มาพร้อมกับสายใยเส้นสุดท้ายที่จบลง