3 เมษายน 2544 09:51 น.
จัน
คอยตามรักเธอจนเหนื่อย
ขอพักก่อนแล้วค่อยสานต่อไปเรื่อย ๆ ได้ไหม
ไม่ใช่ไม่รักไม่ติดต่อแล้วหายหน้าไป
แค่อยากพักใจแล้วคิดทบทวน
ขอรับรองว่าจะกลับไปตามตื้อเธอใหม่
พร้อมกับกฏเกณฑ์หัวใจข้อใหม่ที่จะเสนอ
จะไม่ใช้วิธีเก่าที่คอยเฝ้าตามตื้อเธอ
ส่วนวิธีใหม่พร้อมที่จะใช้เมื่อพบเจอแล้วเธอจะรู้เอง
2 เมษายน 2544 02:22 น.
จัน
เตือนๆ หัวใจตัวเองหน่อย
กับเรื่องรักค่อย ๆ คิดแก้ปัญหา
เตือน ๆ หัวใจให้อยู่กับใจตลอดเวลา
เพราะมันมีค่าเกินกว่าจะให้ใครไป
เตือนตัวเองให้เรียนรู้กับคำว่ารัก
มันไม่ง่ายนักที่จะเรียนรู้คำ ๆ นี้
คำว่ารักกับคำว่าหลงต้องแยกกันออกให้ดี
ต้องตอบตัวเองก่อนว่าหัวใจตอนนี้คิดอะไร
ถ้าคิดอยากมีใครซักคน
เพราะอารมณ์ที่มันสับสนอ่อนไหว
จิตใจแกว่งไกวไปหาคนใด
เรียกใจให้มันกลับคืนมาอยู่กับตัว
แล้วเริ่มถามใจตัวเองให้แน่ก่อน
ว่าจิตใจตอนมีเธอกับไม่มีมันต่างกันตรงไหน
ถ้ามีแล้วใจสุขสันต์ก้อรีบรับรักไป
แต่ถ้ามีแล้วกลับกลุ้มใจ..ก้อรีบกวักมือเรียกหัวใจมันกลับมา
30 มีนาคม 2544 08:43 น.
จัน
ยามปวดหัวตัวร้อน
แค่มีเธอคอยอาทรก้อดีกว่ายาขนานไหน
ยามหนาวเหน็บเจ็บปวดกาย
แค่มีเธออยู่ใกล้กลับอุ่นใจ
แม้ยามร้องไห้น้ำตาคลอ ๆ
แค่มีเธอยืนรอเช็ดน้ำตาให้
อุปสรรคมากมายแค่ไหน
ฉัน....พร้อมรับได้จริง ๆ
30 มีนาคม 2544 08:21 น.
จัน
แค่ผ่านมาทดสอบจิตใจของฉันหรือเปล่า
แค่ผ่านมาคร่าว ๆ แล้วผ่านไปใช่ไหม
แค่ผ่านมาให้รู้ว่าคนหัวใจแข็ง ๆ เจอลมรักแล้วเป็นงัย
แค่ผ่านมาแล้วยัยเลยไปไม่กลับมา
ก้อยอมรับนะที่บางครั้งไหวหวั่น
ก้อยอมรับนะที่บางครั้งโหยหา
ก้อยอมรับนะที่บางครั้งอยากขอเวลา
ก้ออยากบอกเธอว่าเวลาผ่านมาแล้วอย่าเพิ่งรีบไป
ขอเวลาให้ฉันได้ปรับตัวและหัวใจก่อน
ขอเวลาอย่าเพิ่งรีบตัดรอนในตอนนี้
ขอเวลาให้ฉันซักพักนะคนดี้
ขอเวลาให้รอวันที่..หัวใจกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม....แล้วเธอค่อยไป