3 กรกฎาคม 2544 21:20 น.
จัน
หนึ่งใจยังยึดมั่น
รอแค่วันเธอกลับมาสานต่อ
หนึ่งใจยังเฝ้ารอ
วอนขอให้เธอรีบกลับมา
หนึ่งใจยังห่วงหา
กลัวขวัญตาจะห่างเหิน
หนึ่งใจกลัว..เหลือเกิน
ถ้าเธอเมินใจคงพัง
1 กรกฎาคม 2544 10:04 น.
จัน
วันที่เธอไปน้ำตาไหลรินอุ่น
เป็นเพราะเธอที่คุ้นเคยมาไกลห่าง
สัญญานะสัญญาณรักจะส่งถึงกันบ้าง
ความรักที่มีอยู่จะไม่ร้างตามระยะทางไกล
เหงาหรือไม่เหงาก็ให้ส่งความคิดถึง
ย้ำ ย้ำ เธอเป็นหนึ่งในใจรู้บ้างไหม
เพื่อนคนนี้ยังรักและคิดถึงเธอหมดหัวใจ
รอการกลับมาอยู่ใกล้ ๆ กันเหมือนเดิม
15 มิถุนายน 2544 13:44 น.
จัน
ระยะเวลาของความห่าง
เธอ..ฉันอาจอ้างว้างและสับสน
หนทางไกลทำให้ใจใครวกวน
ต่างก็หาข้ออ้างเหตูผลที่จะไป
แล้วใจ 2 ใจเริ่มหมดห่วง
ใจหนึ่งดวงเริ่มหมดรักใคร่
ใจอีกดวงเริ่มหาหนทางไป
ใจ 2 ใจต่างแยกย้ายไปตามทาง
27 พฤษภาคม 2544 01:20 น.
จัน
ไม่อยากจะขออะไรจากเธอมาก
ขอแค่อนุญาติที่จะคิดถึง
ขอแค่คำพูดที่หวานซึ้ง
กับสายตาที่อบอุ่นคู่เดิม
ขอแค่นี้จะให้กันได้ไหม
คงไม่หนักหนาอะไรที่จะหันมามองกันบ้าง
หรือกลัวคนข้าง ๆ จะหาว่าทำใจจืดจาง
ถ้าเป็นเช่นนั้นคนที่ทำใจออกห่างคงเป็น..JUN..เอง
27 พฤษภาคม 2544 00:59 น.
จัน
แค่โทรมาหาเธอยังไม่กล้า
แล้วนับประสาอะไรคิดคบฉัน
ยังจะมาขอผูกพัน
อยากมาร่วมฝันมี 2 เรา
กลับไปคิดดูก่อนก็ได้นะ
แล้วถ้าพร้อมฉันจะคอยรับฟังเสมอ
หรือถ้าไม่กล้าบอกเมื่อตอนเจอ
ฝากเพื่อนเกลอบอกความนัยยังได้เลย