30 มีนาคม 2552 08:45 น.
จักรพรรดิหยก
คนเคยนอน คุยกัน มันลืมยาก
จะหักมุม กุมหน้าผาก ที่ฝากฝัง
วัวเคยค้า ม้าเคยควบ จวบภวังค์
ได้ซึมซาบ นาบรวงรัง มิฟังใจ
อันขวบปี รอยโลกีย์ ที่ตีตรวน
จึ่งโหยหา ท่ากระบวน ที่ควรได้
ถ่านปะทุ ระอุระลอก กระฉอกกระจาย
สุดคนึง พึงหมาย ตายก็ยอม
28 มีนาคม 2552 09:01 น.
จักรพรรดิหยก
เพียงละออง ล่องลอย ในรอยทาง
ช่างบอบบาง หนักหนา หารู้ไม่
มิกี่วัน ถึงเวลา เขาพาไป
สู่หนใหน ห้วงอะไร ในดารา
จะจองหอง พองขน มิพ้นวาย
มิมีใคร ซื้อความตาย ที่ตรงหน้า
มาเติมเต็ม หนึ่งชีวิต ลิขิตมา
ให้สมบูรณ์ วัฎจักรา แห่งฝุ่นดิน
3 มีนาคม 2552 08:55 น.
จักรพรรดิหยก
เขาช่วยสร้าง สูช่วยลบ รือคบได้
จะประท้วง ทวงอะไร มันใช่หรือ
แขกมาบ้าน ทิ่มทวาร มันถูกรือ
เที่ยวเอาขื่อ มาคาดคอ ส่ออะไร
หน้าส่วนตัว
1690
