4 กุมภาพันธ์ 2552 12:02 น.
จักรพรรดิหยก
กราบขมา วงศา คนานพ
ตัวเรา มิอาจลบ ปราถนา
เสมือนหนึ่ง ทรยศ สาแหรกรา
ด้วยเหตุว่า เราหมายชาย มากอดนอน
เป็นชาย แล้วพลาดพลั้ง มิตั้งใจ
กลับตัว มิเคยได้ ให้ทอดทอน
ยิ่งเราหนี ยิ่งราวี มิขาดรอน
ที่หมายปอง หญิงแต่ก่อน นั้นลวงตา
4 กุมภาพันธ์ 2552 02:11 น.
จักรพรรดิหยก
ไม่ยอมจบ ไม่น่าคบ ไม่น่ารัก
ผิดไม่ผิด หนักไม่หนัก กลับมาสู้
ถ้าดีจริง ประชาชน เขาเชิดชู
ถ้าผิดจริง แล้วคอยดู คงรู้ดี
มาโฟนอิน ลวกลิ้น ดิ้นพรวดพรวด
เหมือนจำอวด หนีโรง มิคงที่
บ้ารึเปล่า หัวเงา เหล่าบัญชี
อยู่ที่ศาล ผ่านคดี ไม่ยอมมา
หนีก็หนี มาดผูดี ที่ยอกย้อน
ยังมาแหย่ ซอกซอน โถช่างกล้า
ยุคนโน้น ปลุกทางนี้ สีศรัทธา
มาพิสูจน์ กันดีกว่า ศาลเขารอ
ประเทศนี้ คนเก่งดี ยังมีอยู่
กับประเภท หน้าทู่ทู่ เขาไม่ง้อ
รึงบหมด ตดลำบาก ฝากสีซอ
ถ้าดีจริง โอละพ่อ เชิญกลับมา
1 กุมภาพันธ์ 2552 15:18 น.
จักรพรรดิหยก
เมื่อไม่ฟัง สูเจ้า รือเข้าใจ
เมื่อปิดตา ยังใง ก็ไม่เห็น
เมื่อมืดมิด ชีวิต จักลำเค็ญ
เมื่อไม่ทำ ก็ไม่เป็น ไม่มีทาง
1 กุมภาพันธ์ 2552 03:07 น.
จักรพรรดิหยก
วันพรุ่ง รุ่งราง บนทางเดิน
คนเรา เผชิญ สิ่งไม่เที่ยง
อย่าโทษ สรวงสวรรค์ ว่าลำเอียง
ขอเพียง สติเรา เป็นเงาใจ
อาจสุข อาจทุกข์ รุกเข้ามา
ความจริง ต้องกล้า สู้เข้าไว้
ยอมรับ ในสิ่ง ที่เป็นไป
เตรียมตัว เตรียมใจ ไม่อ่อนแอ
พบวิธี ที่จะยืน ก็ตอนล้ม
สัมผัส สายลม ที่พ่ายแพ้
ปะหน้า พัดพา ชาดวงแด
เพียงแค่ รู้คิด จิตเดินตาม
จุดเปลี่ยน เวียนว่าย ในโลกนี้
แพ้ทาง เสี้ยวซี่ อย่ามองข้าม
เตรียมจิต เตรียมใจ ทุกครู่ยาม
ตามบท กฎแห่งกรรม ที่นำทาง