17 กันยายน 2551 18:39 น.
จักรพรรดิหยก
ลิงเอยลิงจอมซน
จนผู้คนเขากล่าวขาน
อยู่ไพรมานมนาน
มีเสรีแบบลิงลิง
เช้ามาไปหากิน
เย็นกลับถิ่นประสาลิง
ก็ใช่ไม่อยู่นิ่ง
ก็ฉันลิงให้ทำใง
หยุดล่าฉันเสียที
คนอัปรีย์รังแกได้
ฝูงลิงไม่ทำใคร
แล้วทำไมมาฆ่าลิง
ลิงลิงมีชีวิต
เจ็บปวดจิตแม้นเป็นลิง
หากคุณถูกเขายิง
คงเจ็บตายไม่ต่างกัน
17 กันยายน 2551 17:34 น.
จักรพรรดิหยก
ฝั่งฝันสีทันดร
คุ้งสาครม่านเมฆิน
จันทราทาบธานินทร์
วิหคครวญล่องวาโย
ครรลองมองราตรี
เดือนลับลี้มินานโข
ดาราล้วนเล่นโล้
ละลอยล่องละอองพราย
เกษมสันต์จักพรรณา
แสงส่องหล้าละมุนละไม
มนตรานภาไล้
เยือกเย็นทรวงปวงอาภรณ์
เทวาแลอารักษ์
โปรดปกปักสถาพร
ถิ่นไท้แดนภูธร
ให้ดำรงค์คงกัปกัลป์
16 กันยายน 2551 21:52 น.
จักรพรรดิหยก
อย่ามาโทษฉัน
เธอทิ้งฉันเอง
ก็เธอมันเก่ง
ฉันต้องเข้าใจ
ไปแล้วไปเลย
กลับมาทำไม
ต้องการสิ่งใหน
ที่นี่ไม่มี
รสรักห่างหาย
เลยเป็นแบบนี้
ฉันเหงานับปี
เธอไม่สนใจ
จบกันสิ้นกัน
สุดหล้าคว้าไขว่
เธอมาทางใด
กลับไปทางเดิม
16 กันยายน 2551 20:39 น.
จักรพรรดิหยก
อันบิดามารดาชราแล้ว
ท่านแก่แล้วดูเถิดมิตรสหาย
ส่งเราเรียนให้เราสุขสบาย
ทำสิ่งใดเพื่อท่านกันหรือยัง
ผ่านหนาวเย็นกว่าจะเป็นคนคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งพอโตกลับโอหัง
ท่านไม่บ่นไม่ร้องให้ใครฟัง
แต่รู้ใหมกี่ร้อยครั้งท่านแอบตรม
ลูกทั้งคนเลวกี่หนท่านทนได้
แล้วลูกเล่าทำสิ่งใดไม่เหมาะสม
ขอขมาท่านว่าน่าเชยชม
อย่าสะสมบาปหนานานช้าไป
ไม่กี่วันท่านกับเราต้องจากกัน
ถึงวันนั้นต่างลาอายุขัย
ใช้เวลาคุ้มค่าก่อนลาไป
เกิดชาติใหม่คงบรรจบพบอีกครา
16 กันยายน 2551 19:20 น.
จักรพรรดิหยก
นพเก้ามณีนางสำอางค์กาย
โฉมเฉิดฉายพิศพักตร์สลักจิต
ดั่งทองทาเสกสรรค์จันทราทิตย์
โสมประสิทธิ์ยวลเย้าเร้าเริงรมย์
พิศแลเนตรน้อยนางมิวางวน
เกษมล้นนารีทวีสม
อินทิราเทวีนาทย์ใคร่ดอมดม
จำนนโน้มแนบเนาว์เยาวณีย์
หน้าส่วนตัว
632
