19 กันยายน 2551 23:10 น.
จักรพรรดิหยก
ฉันแอบเหงา เธอไม่รู้ เธอไม่เห็น
ฉันทำเป็น เข้มแข็ง และแสร้งว่า
ฉันไม่มี ใครเลย ที่ผ่านมา
อยากบอกว่า ฉันอ้างว้าง บนทางใกล
ฉันปกปิด ความอ่อนแอ ที่ฉันมี
หลายหลายที ฉันก็ แอบร้องไห้
คนใกล้ชิด ไม่เคยเลย จะเข้าใจ
เธอทำได้ นี่น่ะหรือ เป็นเพื่อนกัน
19 กันยายน 2551 19:07 น.
จักรพรรดิหยก
หัวหน้าสืบลาไปหลายขวบปี
ณ วันนี้เขาใหญ่ยังห่วงหา
ป่าอุดมเจตนารมและสัญญา
ของผู้กล้ายังอยู่มิจากไป
ยังจารึกเรียงร้อยหลายถ้อยความ
สืบ นาคเสถียรย้ำต้องทำได้
ป่าผืนนี้ยังมีลูกหลานไทย
ดำรงค์ไว้ให้อยู่คู่แผ่นดิน
18 กันยายน 2551 19:10 น.
จักรพรรดิหยก
ฉันไม่ใช่เพื่อนสนิทของเธอ.... ฉันรู้
ฉันไม่ใช่ที่สุดในใจเธอ.... ฉันเข้าใจ
ฉันไม่ต้องการสิ่งใดทั้งนั้น.... รู้ไว้
ฉันแค่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ.... เท่านั้นจริงๆ
เผื่อเธอร้องไห้..... ฉันจะคอยซับน้ำตา
เผื่อเธอทุกข์ใจ..... ฉันจะอยู่เคียงข้าง
เผื่อเธอหลงทาง.... ฉันจะได้ช่วยเธอ
เชื่อฉันได้เลย.... ฉันเป็นเพื่อนที่ดี... ที่สุด...ของเธอ...เสมอ
ฉันไม่สัญญิง...สัญญา...อะไรทั้งนั้น...แต่ฉัน..จะทำมันด้วยใจ
18 กันยายน 2551 18:46 น.
จักรพรรดิหยก
เกิดเป็นคนสำคัญที่จรรยา
แลท่วงท่างามสง่าดูเหมาะสม
มารยาทชาติผู้ดีควรมีชม
คนนิยมรักใคร่ไร้ภัยพาล
แบบไทยไทยสวยแท้นี่แน่นอน
คำพร่ำสอนของผู้เฒ่าที่เล่าขาน
มิมีใหนชาติใดมาเทียบทาน
แสนสำราญสยามยิ้มสุดอิ่มใจ
ประณตนอบสองมือยึดถือกัน
บรรจบกาลปีปักษ์รักษ์สมัย
ฝรั่งฆ้องทำตามงามอย่างไทย
ขจรใกลวัฒนาสถาพร
จักไปมาเร็วช้าลาก็ไหว้
คำขอบคุณแบบไทยที่สั่งสอน
สวัสดีขอโทษมิคลางคลอน
แม้นทุกข์ร้อนก็หายพลันเพราะจรรยา
17 กันยายน 2551 23:36 น.
จักรพรรดิหยก
ศิลปสารงานศิลป์ทั้งอินทรีย์
ณ ชีพนี้อุทิศแล้วดวงแก้วขวัญ
แม้นชีวาวอดวายใกลช้าวัน
ขอรังสรรค์ประดับไว้ในโลกา
ให้จรรโลงจรรยาสารบบ
จารึกนพน้อมนำงามคุณค่า
เกษมสุขยินยลแห่งมนตรา
ศิลป์โสภาแช่มช้อยสร้อยกังวาล