14 พฤศจิกายน 2551 17:45 น.
จักรพรรดิหยก
อันเงื่อนไข เวลา ชะตาขีด
สองชีวิต สองใจ ไปตามฝัน
พบแล้วจาก พรากแล้วเศร้า ในคืนวัน
มิอาจฝืน เหล่านั้น แม้อาลัย
ฉันทำเป็น เข้มแข็ง เมื่อเธอลา
เก็บน้ำตา ฝืนยิ้ม ทำตาใส
จะคิดถึง เธอเสมอ แม้ห่างใกล
มิตรภาพ ความห่วงใย ยังคงเดิม
13 พฤศจิกายน 2551 23:07 น.
จักรพรรดิหยก
ไม่มีภูเขา เราก็ไม่รู้ว่าโลกกว้าง
ไม่มีหนทาง เราก็ไม่รู้จะไปใหน
ไม่มีน้ำไม่มีลม เราจะอยู่อย่างไร
ไม่มีฟอนฟืนไฟ เราจะเอาอะไรหุงกิน
นิ้วมือสิบนิ้วไม่เท่ากัน
แต่ต่างก็สำคัญทั้งสิ้น
พระผู้เป็นจ้าวสรรสร้างให้ยลยิน
มนุษย์เราผู้ด่าวดิ้นควรยินดี
13 พฤศจิกายน 2551 22:27 น.
จักรพรรดิหยก
เธอเหล่ตา อาวร หาอะไร
ใหนบอกว่า เลิกแล้วใง ไม่จำหรือ
นิสัยเดิม ที่คน เขาเลื่องลือ
เรื่องเจ้าชู้ เธอคือ ยอดขุนพล
ถ้าไม่รัก ไม่หวง ฉันไม่ทำ
เธอก็น่ะ ใจดำ มิเคยสน
ระวังไว้ ฉันเอาจริง แล้วเสียคน
ของของฉัน ใครปล้น ได้เห็นดี
เธออยากไป ก็ไป ไปหากัน
แต่หากฉัน ตามไปทัน เธอคาที่
ไปเลยสิ เอาเลย ถ้าคิดดี
จะได้รู้ กันสักที ฉันยังใง
หอบเสื้อผ้า ย้ายไป ขนให้หมด
สมสู่กัน ให้มันส์หยด แบบนั้นใหม
ฉันจะดู ที่เธอทำ ด้วยลองใจ
จะบรรลัย ตายหมู่ ตัวผู้เมีย
13 พฤศจิกายน 2551 21:58 น.
จักรพรรดิหยก
เธออยากได้ เอาไป ฉันไม่ห้าม
เอาไปเลย ถ้าอยากทำ พอใจใหม
ฉันจะดู น้ำหน้า เป็นยังใง
ถ้าด้านได้ อยากเอา เชิญเข้ามา
คนรักกัน อยู่ด้วยกัน เธอก็เห็น
อยากลองเล่น ฉันรู้ แหมช่างกล้า
อย่ามายั่ว เสแสร้ง แกล้งมารยา
มาเต้นแร้ง เต้นกา อยากลองดี
ของมันแรง ไม่ต้องลอง ก็น่ารู้
ถ้ามีตา ก็ดู ฉันอยู่นี่
รักแรงร้าย หึงได้ ของฉันมี
หากยึนยัน อีกที ก็เข้ามา
12 พฤศจิกายน 2551 21:52 น.
จักรพรรดิหยก
โลหิตสู เลือดสู เนื้อสูเจ้า
รู้รึเปล่า ของใคร เขามอบให้
คิดหรือเปล่า หนักเบา แต่ปางใด
รู้หรือไม่ แค่ใหน กว่าจะมา
มีคำถาม มากมาย ไม่ต้องตอบ
ผิดชั่วชอบ ก็ใจ ต้องรู้ค่า
กว่าจะเป็น หนึ่งมนุษย์ ในเวลา
เขาเลี้ยงมา ให้เรา ได้ดำรงค์
ชายชรา หญิงชรา ที่เราเอ่ย
ใฉนเลย คนเรา จึ่งลุ่มหลง
เขาล้างขี้ ส่งเสีย จนมั่นคง
สุดท้าย ก็จบลง ที่ตรงกรรม
เขาสองคน ผิดตรงใหน ใครตอบที
อุ้มชูมา ดิบดี ช่างน่าขำ
เวรอันใด เขาผิดหรือ คนใจดำ
ระวังกรรม พอชรา กลับมาทวง