18 กันยายน 2551 19:10 น.
จักรพรรดิหยก
ฉันไม่ใช่เพื่อนสนิทของเธอ.... ฉันรู้
ฉันไม่ใช่ที่สุดในใจเธอ.... ฉันเข้าใจ
ฉันไม่ต้องการสิ่งใดทั้งนั้น.... รู้ไว้
ฉันแค่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ.... เท่านั้นจริงๆ
เผื่อเธอร้องไห้..... ฉันจะคอยซับน้ำตา
เผื่อเธอทุกข์ใจ..... ฉันจะอยู่เคียงข้าง
เผื่อเธอหลงทาง.... ฉันจะได้ช่วยเธอ
เชื่อฉันได้เลย.... ฉันเป็นเพื่อนที่ดี... ที่สุด...ของเธอ...เสมอ
ฉันไม่สัญญิง...สัญญา...อะไรทั้งนั้น...แต่ฉัน..จะทำมันด้วยใจ
18 กันยายน 2551 18:46 น.
จักรพรรดิหยก
เกิดเป็นคนสำคัญที่จรรยา
แลท่วงท่างามสง่าดูเหมาะสม
มารยาทชาติผู้ดีควรมีชม
คนนิยมรักใคร่ไร้ภัยพาล
แบบไทยไทยสวยแท้นี่แน่นอน
คำพร่ำสอนของผู้เฒ่าที่เล่าขาน
มิมีใหนชาติใดมาเทียบทาน
แสนสำราญสยามยิ้มสุดอิ่มใจ
ประณตนอบสองมือยึดถือกัน
บรรจบกาลปีปักษ์รักษ์สมัย
ฝรั่งฆ้องทำตามงามอย่างไทย
ขจรใกลวัฒนาสถาพร
จักไปมาเร็วช้าลาก็ไหว้
คำขอบคุณแบบไทยที่สั่งสอน
สวัสดีขอโทษมิคลางคลอน
แม้นทุกข์ร้อนก็หายพลันเพราะจรรยา
17 กันยายน 2551 23:36 น.
จักรพรรดิหยก
ศิลปสารงานศิลป์ทั้งอินทรีย์
ณ ชีพนี้อุทิศแล้วดวงแก้วขวัญ
แม้นชีวาวอดวายใกลช้าวัน
ขอรังสรรค์ประดับไว้ในโลกา
ให้จรรโลงจรรยาสารบบ
จารึกนพน้อมนำงามคุณค่า
เกษมสุขยินยลแห่งมนตรา
ศิลป์โสภาแช่มช้อยสร้อยกังวาล
17 กันยายน 2551 18:39 น.
จักรพรรดิหยก
ลิงเอยลิงจอมซน
จนผู้คนเขากล่าวขาน
อยู่ไพรมานมนาน
มีเสรีแบบลิงลิง
เช้ามาไปหากิน
เย็นกลับถิ่นประสาลิง
ก็ใช่ไม่อยู่นิ่ง
ก็ฉันลิงให้ทำใง
หยุดล่าฉันเสียที
คนอัปรีย์รังแกได้
ฝูงลิงไม่ทำใคร
แล้วทำไมมาฆ่าลิง
ลิงลิงมีชีวิต
เจ็บปวดจิตแม้นเป็นลิง
หากคุณถูกเขายิง
คงเจ็บตายไม่ต่างกัน
17 กันยายน 2551 17:34 น.
จักรพรรดิหยก
ฝั่งฝันสีทันดร
คุ้งสาครม่านเมฆิน
จันทราทาบธานินทร์
วิหคครวญล่องวาโย
ครรลองมองราตรี
เดือนลับลี้มินานโข
ดาราล้วนเล่นโล้
ละลอยล่องละอองพราย
เกษมสันต์จักพรรณา
แสงส่องหล้าละมุนละไม
มนตรานภาไล้
เยือกเย็นทรวงปวงอาภรณ์
เทวาแลอารักษ์
โปรดปกปักสถาพร
ถิ่นไท้แดนภูธร
ให้ดำรงค์คงกัปกัลป์