4 พฤศจิกายน 2551 15:20 น.
จักรพรรดิหยก
ต่อยตีกัน ฟัดกัน มันเหมือนหมา
ต่างก็บ้า ต่างก็แรง แข่งกันข่ม
มิสำเหนียก มองตัว บัวใต้ตม
ร้าวระบม ชาติไทย ใครจะมา
เรื่องเห็นต่าง วางตัว พามัวหมอง
ผิดครรลอง น้อมนำ คำกังขา
เอาอย่างนี้ เอาอย่างนั้น ตั้งกันมา
กลุ่มของข้า กลุ่มของตัว มิลงกัน
อ้างเหตุผล ประโยชน์ตน เพราะอยากได้
พอไม่ได้ ก็ตั้งแง่ แก้ข่มขัน
อนาจเอย ไทยเอย เที่ยวกัดกัน
ตาดำดำ เด็กเด็กนั้น เขาแอบดู
ขอได้โปรด ลดทิฐิ กันและกัน
บ้านเดียวกัน ยิ่งทำ ยิ่งอดสู
มาจับมือ คุยดีดี คงหน้าดู
เลิกกฎหมู่ ใช้กฎหมาย ไทยเจริญ
4 พฤศจิกายน 2551 12:54 น.
จักรพรรดิหยก
หลงคารม คำคมคม จมกิเลศ
จนเป็นเหตุ วิบัติพลัน มิทันเหลียว
หลงลมลม คำแสร้ง แต่งอย่างเดียว
มิได้คิด ควรเคี่ยว จริงเท็จลวง
พหูสูตร ว่าไว้ ให้ระวัง
กันพลาดพลั้ง มากนิด ตะขิดตะขวง
ประจบแจ หวังแค่ ได้เด็ดดวง
เอ่ยออกลวง หวังประโยชน์ จะโทษใคร
1 พฤศจิกายน 2551 21:34 น.
จักรพรรดิหยก
อกจะหัก รักจะคุด ตุ๊ดมอมยา
โดนใครด่า ฟ้าถล่ม ล้มใถล
หมาจะกัด ฟัดกะเมีย ละเหี่ยใจ
ทำยังใง ก็ไม่ถึง ซึ่งจุดโจร
เจ้าหนี้โทร แตงโมแตก บ้านแหลกลาน
ทรมาน ก็ยิ้มเล่น ทำเป็นโขน
ยิ้มเข้าไว้ สู้เข้าไว้ ยามโด๊นโดน
เมียจะบ่น ช่างมัน ฉันไม่แคร์
1 พฤศจิกายน 2551 20:39 น.
จักรพรรดิหยก
อันความคิด ครุฑา เขาว่าไว้
นกกระจอก มิเข้าใจ ที่หมายถึง
หยั่งแค่ใหน คิดคาบ มิทราบซึ้ง
เป็นสิ่งซึ่ง เส้นสาย ไม่พอกัน
คิดการณ์ใหญ่ คิดใหญ่ คิดขอบกว้าง
ลบหรือล้าง สร้างก่อ ทอความฝัน
กระจอกน้อย กระจิบจิ๋ว มิตามทัน
พญาครุฑ ราชันย์ วิสัยกล
มองกลับกัน กระจอกนั้น คิดอีกอย่าง
ไม่มีทาง ครุฑา จะมาสน
มิเข้าใจ เพราะคิดใหญ่ นิสัยตน
สมองน้อย กระจิบจน ยากเช่นกัน
คิดการใหญ่ มองใหญ่ เล็กไม่มอง
แล้วจะต้อง นำพา ให้อาสัญ
กระจิบจ้อย เรื่องน้อย แต่สำคัญ
สองสิ่งอัน ควรตรอง ลองคิดดู
1 พฤศจิกายน 2551 20:04 น.
จักรพรรดิหยก
สองมือก่อ ปราสาท ราชวัง
รั่วรอบยั้ง สลักลาย ใช้งานศิลป์
อาณานอก กว้างขวาง บนทางดิน
คลองคูสิ้น รวงรัง ทั้งท้องนา
มีมณฑป ครบครัน สวรรค์เปรย
อาศรมเอย เวียงวัง ทั้งซ้ายขวา
โอ่อาราม ริบรับ ระยับตา
แลพฤกษา หมู่ชุด อุทยาน
ค่ายคูทัพ รับศึก ระทึกท้น
หอรบรน บกน้ำ ลำหลักฐาน
นครเขื่อน ขัณฑสีมา อาณาชาน
สวามิภักดิ์ บรรณาการ คุ้งนคร
อนิจจา คลื่นกลบ ลบทุกอย่าง
สิ่งที่สร้าง พังสิ้น อินทรีย์ถอน
ปราสาททราย สร้างไว้ ให้อาวร
เหลือเพียงก้อน ดินขาว เช่นคราวเดิม