8 พฤศจิกายน 2551 18:31 น.
จักรพรรดิหยก
เธอจงฝัน ฉันจะคอย อยู่เคียงข้าง
บนเส้นทาง ยาวใกล มิได้ถอย
อย่าจำกัด จินตนาการ ที่ร่างรอย
จงซุ่มสอย เก็บฝัน ที่ถักทอ
ฝันให้ใหญ่ ให้ใกลใกล ไปให้ถึง
คว้าสิ่งซึ่ง ภูมิใจ ตัวใครหนอ
ทำให้ได้ ตั้งใจทำ อย่ารีรอ
ผลเกิดก่อ งามงาม เพชรน้ำดี
8 พฤศจิกายน 2551 17:49 น.
จักรพรรดิหยก
เคยสงสัย ว่าทำไม ต้องเกิดมา
มิกี่วัน ก็ไร้ค่า เป็นดินผง
เก่งแค่ใหน มิเว้นใคร ขอให้ปลง
พระเจ้าท่าน สาปส่ง ให้วางวาย
มาจากใหน ก็ไปนั่น มิวันพ้น
ทำดีเถิด ทุกคน ยังมิสาย
มิอาบน้ำ วันเดียว เหม็นเกือบตาย
แล้วจะเอา สิ่งใด มาต่อกร
อันสังขาร ท่านว่า เรามิใช่
บาปบุญใคร ทำสิ่งใด จึ่งไถ่ถอน
กายที่แท้ คือวิญญาณ นิรันดร
สู่สาคร นทีนพ ภพเวจี
อย่าลืมตัว อย่ากลัวตาย ให้กลัวบาป
สำนึกตราบ เฮือกสุดท้าย ในโลกนี้
ยมบาล ท่านมาคอย มิรู้ที
คิดดีดี ว่าเราเกิด มาทำไม
7 พฤศจิกายน 2551 21:10 น.
จักรพรรดิหยก
มิหวัง อันใด ใต้ผืนหล้า
มิยึดติด น้ำตา รือสิ่งของ
สังขาร มอดม้วย ครรลอง
หลับตา เสื่อรอง ดินทับตัว
ตายไป เอาไป มิได้อัน
แล้วโลภ ทำไมกัน ให้ปวดหัว
มาตัวเปล่า ตายก็เน่า อย่ากลัว
สัจธรรม คุ้มหัว ทุกตัวคน
7 พฤศจิกายน 2551 18:16 น.
จักรพรรดิหยก
ขอเรียกมัน ไอ้ชั่วช้า ตัวหน้าขน
กูสุดทน กูรำคาญ เข้าใจใหม
คนทำงาน มันเหนื่อย ช่วยเข้าใจ
ขอได้ใหม หุบปาก มิอยากฟัง
เรื่องเซ้าซี้ พอที ไม่อยากรับ
พองานพลาด ก็กลับ มาถ่มถัง
ที่ตัวพลาด ไอ้อุบาทว์ เก็บกันจัง
พอหรือยัง สัตว์หมา หน้าตัวเมีย
ไม่อยากด่า เอาเถอะน่า ขอซะบ้าง
ขอสักครั้ง เพราะสุดทน เพราะหัวเสีย
ขอระบาย เพราะเจ้านาย นิสัยเหี้ย
อีตัวเมีย กะเทยเฒ่า ตุ๊ดวัยทอง
7 พฤศจิกายน 2551 18:13 น.
จักรพรรดิหยก
ดั่งสวรรค์ กำหนด ให้บทบาท
อุบัติชาติ มาเป็น คนแบบนี้
ผิคำครวญ ฉันใด ใครตอบที
เป็นมนุษย์ แปลกดี คนกลายพันธุ์
มิตั้งใจ มิอยากเป็น มิเคยคิด
ว่าชีวิต ทั้งชีวิต กลับพลิกผัน
หากสามารถ ย้อนเวลา กลับได้นั้น
ไม่มีวัน ไม่มีทาง จะมาเป็น
ใจไม่รัก แต่เพราะพลาด มิอาจเล่า
เรื่องมันยาว เจ็บรวดร้าว มิใช่เล่น
แต่อย่างน้อย ฉันเรียนรู้ อยู่ให้เป็น
ก็สุขใจ อย่างชัดเจน มิฝืนทำ
ณ วันนี้ แต่งเป็นชาย กายเป็นชาย
มิตุ้งติ้ง อย่างใคร ให้คนหยาม
สร้างกุศล ผลบุญ ให้งอกงาม
เผื่อชาติหน้า เจ้าแห่งกรรม เขาปราณี
หน้าส่วนตัว
1070
