เพียงสายลม โปรยพริ้ว โบกสะบัด วอนช่วยพัด ผ่านฝาก ความคิดถึง ว่าใจข้า นี้รักเธอ แสนคำนึง ใจไปถึง แม้นตัวห่าง ไม่พรากกัน ปล่อยให้ฝัน ได้ล่องลอย ตามสายธาร เก็บวันวาน ไว้เป็นพียง เรื่องในฝัน วันเวลา ล่วงเลยไป ไม่นับวัน (นานมากจนนับไม่ได้) ใจผูกพัน นำพาเรา คล้อยลอยไป กำห่วงใย ไว้ให้แน่น แนบอกเอ๋ย ไว้ชมเชย ยามห่างใกล ได้คลายเหงา แล้ววันนึง จะได้พบ สบสองเรา (สบ= พบง่ะ มะใช่ศพน๊ะ) ได้คลอเคล้า คลายคิดถึง ชื่นอุรา อารมณ์ไหนว๊ะตรู..............หงิๆๆๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
1408
