5 กรกฎาคม 2550 18:02 น.
จะดูแลหัวใจเธอ
ด้วยทางข้างหน้านั้นสูงชัน
อีกทั้งยังภูผาที่ยิ่งใหญ่
เลยไปมีธาราที่กว้างไกล
จะถึงใครที่รออยู่ตรงปลายทาง
ก็เพราะเธอส่งแรงใจมาให้
หนทางก็ดูใกล้แม้ใกลห่าง
ให้ฉันเดินต่อไปไม่อ้างว้าง
ผ่านหนทางและขวากหนามไปหาเธอ
จะล้มลุกคลุกคลานก็ไม่หวั่น
จะบากบั่นไปหาเธอไม่ว่าไหน
จะต่อสู้อีกหลายคนไม่ว่าใคร
หากทางใกลมีเธออยู่ตรงปลายทาง
3 กรกฎาคม 2550 18:19 น.
จะดูแลหัวใจเธอ
ยามเธอก้าวนั้นงามดุจดังหงษ์
ยามเธอสะบัดผมนั้นก็สลวยสวยเก๋
หน้าอกเธอก็เด้งยามเธอเซ
เราได้เฮเห็นเธอคว่ำตกบันได
ถึงอย่างไรเธอก็งามอ่ะน๊ะ อิอิอิ
แด่คนที่ผมรักอ่ะคับ จะอย่างไรก็รักอ่ะ