14 กันยายน 2547 19:20 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
รักนะ...รักแบบไม่มีเหตุผล
รักนะ...ไม่รู้รักทำไม
รักนะ...ไม่รู้รักเพราะอะไร.
ไม่รู้จริงคนดี..ว่าอะไรที่ทำให้รักเธอ
14 กันยายน 2547 18:55 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
อยากเป็นนกน้อย
ที่ลอยล่องบินไปไหนต่อไหน
โดยที่ไม่ต้องแคร์สนใจใคร
แถมเหนื่อยนักก็พักสร้างรังฝัน
แล้วค่อยบินไปต่อ
ไม่ต้องเสียตังค์จ่ายคาที่พัก
ไม่ต้องสังอ่านมากินให้ลำบาก
หิวเมื่อก็บินออกไปหา
แถมๆเช้ามาก็ส่งเสียงดังแจ้วๆ
ไม่ต้องสนใจใครว่า
ฮามเพลงได้ทั้งวันใช่มีคนหาว่าบ้า
ไม่เหมือนอย่างคนเราๆ
ที่ทำไรก็ถูกหาว่าบ้า
ทำไรก็มีใครเฝ้าติดตาม
ชักน่านำราญเสียจริงนี่
อยากเกิดเป็นนกให้รู้แล้วรู้รอด
จะได้ทำตามใจฉัน
ไม่ต้องมารอรับคำสังใคร
ให้ปวดหัวและวุ่นวาย
อยากเกิดเป็นนก
นกอะไก็ได้ที่บินได้
แต่ไม่ใช่นกเป็ดน้ำ
ที่แช่งอยู่กับน้ำทั้งวัน
เพราะถ้าขืนเป็นงั้น
ฉันคงเหน็นบหนาวตาย
ก่อนที่จะบินไปตามใจฝัน
คงต้องตายจมกลางคัน
14 กันยายน 2547 16:55 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
คนอื่นที่เธอเคยรัก
คนที่เธอเคยรู้จัก
เขาต่างก็เปลี่ยนไปแล้ว
เปลี่ยนไปเหมือนเวลาที่เดินทาง
ไม่เห็นมีใครยืนอยู่กับเธอ
และคอยเป็นเพื่อนเธอสักคน
มีแต่ฉันคนนนี้แค่นี้
ที่ยังอยู่กับเธอ..
ไม่เคยเลี่ยนไปไหน
ไม่เคยไปแอบมีใคร
หัวใจที่มีรักดวงนี้
มันคงอยู่และมีให้เธอเสมอ
หัวใจของฉันเธอได้โรดรู้
มันจะไม่เปลี่ยนจากนี้
จะไม่เปปลี่ยไปตามกาลเวลา
ไม่เปลี่ยนไปจนกว่าทุกอย่างจะจบลง
13 กันยายน 2547 06:20 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
นานทีนี้จะเหลืออะไรให้จำจด
คงเหลือแค่ภาพฝัน
ของคืนวันอันสดใส
เมื่อหัวใจนี้ได้ถูกทำลัย
พังยับเยินกับคำว่ารัก
ของคนบางคนที่เขาลวงหลอก
ให้หัวใจฉันช้ำชอก
ด้วยน้ำคำเพียงคำเดียวว่ารักกัน
ต่อไปจากนี้ฉันรู้แล้วว่า
ผู้ชายอย่างเธอมะปิ้ปล้อน
ตะลบตะแลงไม่จริงใจ
ฉันจะได้เตือนใครๆ
ไม่ให้ไปหลงกลเชื่อน้ำคำเธอ
ที่ฉันทำไม่ได้เกลียดเธอสักนิด
เพียงแต่โมโหตัวเอง
ที่ใจง่ายไปรักคนอย่างเธอ
13 กันยายน 2547 06:06 น.
จะดีกับเธอตลอดไป
ลาแล้วลากันทีคนหลอกลวง
อย่าได้มาทำให้เจ็บช้ำซวงอีกเลย
จะไปไหนก็ไปพอกันที
ต่อไปนี้จะไม่ใยดีเธออีกแล้ว
หลอกให้รักให้เรารอ
มานานแรมปี
กลับมาบอกเราว่า
ขอโทษคราบผมลืมคนเก่าไม่ได้
โถทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้
หลวกลวงเรามาตั้งนาน
ให้เราหลงรักแทบบ้า
สุดท้ายก็มาบอกแค่ขอโทษ
เอาเถอะลากันทีพอซะที
ต่อไปนี้เธอจะเป็นตายร้ายดี
ช่างมันเรื่องของเธอ
มันไม่เกียวกับฉันที่ต้องไปแคร์มัน