4 สิงหาคม 2546 13:33 น.
จอมยุทธเมรัย
๏๏๏ แค่คิดถึง ๏๏๏
๏ คิดถึงเธอแค่ไหนคงไม่ผิด
เพราะฉันคงมีสิทธิ์แค่คิดถึง
อยากมีวันเวลาอันตราตรึง
ได้แค่หนึ่งความฝันเท่านั้นพอ
เป็นความฝันวันชื่นคืนสุขสม
ร่วมภิรมย์เคียงคู่สู่เรือนหอ
ฟังสวรรค์บรรเลงเพลงขับคลอ
จะภักดิ์ต่อหนึ่งนางไม่ห่างเลย
วัน...นอนพักตักอุ่นหนุนแทนหมอน
คอยออดอ้อนคำห่วงหาแก้วตาเอ๋ย
ค่ำ...กอดหาไออุ่นคนคุ้นเคย
เคียงเขนยจุมพิตก่อนนิทรา
ยามหัวใจมีรักใครจักถอน
แทบร้าวรอนโอ้เล่ห์เสน่หา
ภาพพิมพ์เธอคราพิศยังติดตา
ปรารถนาแห่งหัวใจไยเจาะจง
อยากลืมภาพเธอไปใจจะขาด
แต่ไม่อาจหักห้ามความลุ่มหลง
ได้แต่ปลอบตอบอ้างอย่างปลงปลง
ว่าจักลืมเธอลง...คงสักวัน
ฉันอยากถามเธอว่าเหนื่อยล้าไหม
ที่เธอแล่นอยู่ในหัวใจฉัน ?
แต่เป็นได้คงเพียงเสียงรำพัน
ด้วยรู้ดีเรานั้นห่างกันเกิน ๚
๔ กรกฎ ๔๖