17 ธันวาคม 2546 17:31 น.
จอมยุทธเมรัย
๏ เมื่อดึกดื่นคืนค่อนก่อนผ่อนพัก
ด้วยใจรักแรงหวงและห่วงหา
จูบมาลีช่อน้อยค่อยหลับตา
คิดไปว่าประทับแต้มตรงแก้มอร ๚
๏ ปรารถนามาลีที่ปลายฟ้า
เฝ้าเก็บมาลีวางไว้ข้างหมอน
ไว้ชื่นชมช่องามยามจะนอน
ใจยิ่งย้อนฝังรอยรักร้อยรึง
วานช่วยบอกเขาทีมาลีจ๋า
บอกเขาว่าทุกวันฉันคิดถึง
หอมมาลีทุกครายิ่งตราตรึง
ความคำนึงไม่คลายจากสายใจ
ช่วยตอบแทนเขาทีมาลีเอ๋ย
ว่าเขาเคยคำนึงถึงฉันไหม?
หรือป่านนี้เขาคะนึงคิดถึงใคร?
ความอาลัยยิ่งถมให้ตรมตรอม
หอมระรินกลิ่นมาลีที่ใกล้หมอน
เหมือนว่าอรเคียงข้างกรุ่นร่างหอม
แม้นได้มาลีฟ้ามาดมดอม
จักถนอมแนบสนิททุกนิทรา
เมื่อดึกดื่นคืนค่อนก่อนผ่อนพัก
ด้วยใจรักแรงหวงและห่วงหา
จูบมาลีช่อน้อยค่อยหลับตา
คิดไปว่าประทับแต้มตรงแก้มอร ๚ะ๛
๑๗ ธันว์ ๔๖
3 ธันวาคม 2546 15:49 น.
จอมยุทธเมรัย
๏ มองรูปพ่อมีเรื่องราวบอกเล่าพ่อ
ลูกเหนื่อยท้อแท้ทนคนกดขี่
ทั้งอดทนสู้งานมานานปี
เป็นคนดีอย่างพ่อหวังช่างยากเย็น
ลูกนั้นเกือบแพ้พ่ายมาหลายหน
ยอมอดทนทั้งปีมีใครเห็น ?
ยามท้อแท้สิ้นหวังตั้งประเด็น
หลายคนเด่นก้าวหน้าเพราะอะไร ?
บางครั้งจึงหลงตามข้อความนี้
คน ทำดีได้ดีมีที่ไหน
คน ทำชั่วได้ดีมีถมไป
เป็นคำตอบที่คิดได้ในความคิด
แต่ลูกยังจดจำคำพ่อสอน
พ่อสะท้อนให้ลูกรู้ถูกผิด
ใช้วินัยเป็นทางสร้างชีวิต
ใช้ความดีพิชิตความชั่วช้า
ลูกจักยึดทางพ่อขอมุ่งมั่น
อุปสรรคไม่หวั่นขอฟันฝ่า
เป็นคนดีไม่ท้อต่อชะตา
พ่อหลับเถิดพ่อจ๋าอย่าอาวรณ์
แม้วันพ่อปีนี้ไม่มีพ่อ
แต่ลูกก็ยังจำคำพ่อสอน
ฝังลึกอยู่ภายในไม่คลายคลอน
กราบรูปพ่อสะอื้นอ้อนสะท้อนความ ๚ะ๛
จอมยุทธเมรัย ๓ ธันว์ ๔๖
หน้าส่วนตัว
1457
