28 ธันวาคม 2554 17:26 น.

เสน่ห์นางย้อน



โฉมสะคราญนวลเอยหรือเคยร้าง
คู่สองปรางค์เยาะยิ้มพริ้มภัสสร
ยามร่ายรำกรีดกรายส่ายอาภรณ์
จีบสองกรว่อนตวัดทัดคิ้วงาม

มิ่งขวัญหล้าอ่าองค์อนงค์ย้อน
ยิ่งงามงอนย่องย้ายให้วาบหวาม
ตะลึงจิตพิศพักตร์ปักใจตาม
ทอดตางามผุดมองประคองนวล

จนล่วงยามปัจฉิมพริ้มบรรจบ
อีกคำรบนาฏศิลป์ปิ่นกำสรวล
คงสิ้นรูปรอยจางร้างเนื้อนวล
ฝากอบอวลแต่กลิ่นไอ...ไม่รู้ลืม

....แบบว่า..ชีวิตมันเศร้า



ภาพจาก......http://www.skgtphoto.com/album/albums/userpics/10003/%E0%B8%A3%E0%B8%B3%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2-10-2-12.JPG

2117

love

comment

26 ธันวาคม 2554 19:08 น.

เคยภิรมย์...

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์



กลอนนั้นงามท่ามอารมณ์ผสมหนาว
สุมใจร้าวให้หลงลอยละห้อยหา
ตาพร่ามัวหลบเร้น...ซ่อนเย็นชา
คอยเบือนหน้าหลบสุนทรีย์ที่ล่อลวง

ใจเจ้าเอยเลยล่วงสู่บ่วงเศร้า
ซ่อนแม้เงาข้างกายคล้ายแหนหวง
รอยอารมณ์ปลิวคว้างร่างกลุงกลวง
เสมือนดวง...จรไกลไร้อาวรณ์

เพียงพบร่างหนึ่งอยู่คู่กาลเก่า
เพียรคอยเฝ้าเสน่หาเหมือนคราก่อน
ครั้งเคยหวานซ่านซ่าหน้าบทกลอน
วันคืนย้อนมาได้ไหมใคร่ปุจฉา.?

....แบบว่า