14 กุมภาพันธ์ 2553 18:31 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
เมื่อรักแล้ว..เหมือนใจได้ซาบซ่าน
ได้รสหวานลิ้มลองต้องใจหวัง
ใจโผผินชินชมถมรวงรัง
ชีพประทังด้วยรักพำนักเนาว์
ความภักดีมีให้ไม่คลายจิต
ไม่อาจคิดแหนงหน่ายไกลจากเขา
สุดที่ถลำจำหลักปักทรวงเรา
นั่งเพียรเฝ้าหลงเพ้อละเมอถึง
เช่นกุหลาบอาบช่อรอเด็ดดอก
กลีบสยายออกอ่อนแรงมิแข็งขึง
ถึงคราอวดเบ่งบานหรือหาญตึง
เพราะก้นบึ้งปราถนาโหยหารัก
ก็เมื่อใจใคร่สมัครต่อรักแล้ว
คงมิแคล้วเทใจให้ตวงตัก
รักปริ่มเปี่ยมเทียมสมุทรสุดใจวัก
สู่ห้วงรักห้วงคนึงตรึงอุรา
อย่าปล่อยให้ใจรักจมปลักเก้อ
อย่าปล่อยเพ้อหลงรอท้อหนักหนา
เมื่อรักแล้วอย่าปล่อยคว้างร้างโรยรา
รู้เถิดหนาว่าความรัก..มักจำเป็น
...แบบว่า..
10 กุมภาพันธ์ 2553 20:37 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
แม้นผ่านฟ้ามานานจนกาลเห็น
รอยรูปเร้นรุมเร้าเฝ้าโหยหา
ความว่างเปล่าเนาว์เนิ่นสะเทิ้นพา
อ่อนอุราครากาล..เจ้าผ่านเลย
ความร่มเย็นเช่นแดนแคว้นความหลัง
เฝ้าเหนี่ยวรั้งดวงใจให้อยากเผย
โอ้กลกาลช่างนานเนิ่นเกินกว่าเคย
เพียงภิเปรยเอ่ยถึงยังซึ้งนาน
ไม่ได้มีนัยยะประพันธ์เรื่อง
เพียงฝันเฟื่องชั่ววันบรรเทิงสาส์น
ได้ปลอบปลุกชีวาพาเบิกบาน
ก็สนานสนุกแล้วผ่องแผ้วจินต์
เพียง...อยากถลำใจไกลนุชสุดขอบฟ้า
ไกลจากหน้าห่างใกลไม่ถวิล
ไกลจากน้องล่องไกลไม่ยลยิน
คนหมอนหมิ่นอย่างเราเศร้าเดียวดาย
เพียง...เขตแดนแคว้นใดในฟ้าฟาก
แดนครุฑนาคฉิมพลีนทีสาย
หรือนภากาศเมืองแมนแดนสวรรค์ปลาย
จึงได้หมายรื่นรมย์..สมใจปอง
.แบบว่า...ไม่รู้สิ
Lovers
0 คน เลิฟจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
Calendar
หน้าส่วนตัว
1184
