คำขานไขไฉนเลยหรือเคยแจ้ง ช่วยสำแดงผ่านอารมณ์ที่ถมศรี ให้ซึ้งซาบถ้อยนั้นผ่านวจี หึงฤดี..ครุ่นจิตคิดกังวล ใจหลงคอยน้อยหนึ่งซาบซึ้งจิต ช่วยปลอบมิตรให้วางใจได้สักหน คอยแต่เธอเผลอเอาเงาเปรอปรน ช่างทุรนทารุณสิ้นสุนทรีย์ ยามก่อนนอนห่อนสู้...รู้ข่มฝืน รอยสะอื้นแฝงทั่วกลั้วสักขี รอยอาลัยไฉนย้ำซ้ำฤดี เพียงนารี..มีใจไกลห่างจินต์ ยามจะนอนอ่อนจิตคิดอ้างว้าง เช่นรอยทางแห่งรักมักผกผิน ผ่านสุดแคว้นแดนใดในพรหมมินทร์ ฤาจักสิ้นสำแดงแรงอาลัย.. ....แบบว่า...มาววววววว