31 มกราคม 2552 18:14 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
นทีชลวนไหลกลายสมุทร
มิมีหยุดสุดสาย ณ ปลายสินธุ์
ไหลเกลียวกุดมุดเลาะสู่เกาะดิน
ระเริงรินกับผืนทรายใต้แสงดาว
จนลุค่ำก็ระบำกับแสงใต้
เกล็ดแก้วรายพริบระยับสลับฟองขาว
ประหนึ่งล้อจันทรากับแสงดาว
ว่าแดนพราวมิปาน...สวรรค์บนดิน
จบราตรีที่อบอุ่นอรุณรุ่ง
ทิพย์แสงปรุงอาบแท้กระแสสินธุ์
แสงนวลทองผ่องอำไพไล้ประทิน
ไม่ถวิลแดนฟ้า..สักคราเดียว
..แบบว่า..เรามาสร้างสวรรค์บนดินกันเถอะครับ
30 มกราคม 2552 17:25 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
รู้แน่ชัดถูกผูกมัดตัดสิ้นสวาท
เสมือนหนึ่งทาสตัดอาลัยใจสลาย
รักซ่อนเร้นเค้นหมกมิดชิดขอบกาย
จะวอนไหว้หรือจะได้อภัยทาน
เธอผูกมิตรด้วยจิตรที่เชือดเฉือน
ฉันเสมือนลูกไก่น้อยด้อยสังขาร
เธออาฆาตมาตรขังใจไปตลอดกาล
แดนประหารไม่สาใจ..ใยเลือดเย็น
29 มกราคม 2552 10:55 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ใจเจ้าเจียมเสี้ยมสอนให้อ่อนหัด
มิถนัดในคารมประโลมหญิง
ทนยืนหยัดผู้เดียวเปลี่ยวใครอิง
หากใจจริง..ประวิงรัก..ยิ่งนักเอย
จนมาพบสบแรกกับแปลกสาว
ดูกับราวหัวใจใคร่จะเฉลย
สุดใต้หล้าไม่ปราถนาสิ่งใดเลย
ขอได้เชยชิดชม..ก็สมปอง
..แบบว่า
28 มกราคม 2552 12:54 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ลุห้วงกาลวันพินาศแม้นมาดสิ้น
แยกธรณินทร์ศิขเรศประเทศสม
ม่านฟ้ามิดปิดฟากพรากภิรมย์
ให้จ่อมจมชั้นบาดาลในกาลมี
ว่าแสงรักประกายหาญทานทั่วหล้า
วาวเจิดจ้าแผดอะคร้าวดาวรัสมี
มวลบุพชาติขานรับนับไมตรี
เทิดสดุดี..ปราชญ์รัก..ยิ่งนักเอย
....แบบว่า..รักไม่มีวันตายครับ
26 มกราคม 2552 11:29 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ใจลุ่มหลงพะวงแรกให้แปลกนัก
หรือหลงรักนงคราญ..สาวปันเหนือ
ณ แดนนี้ที่อุ่นไอสายหมอกเจือ
พี่ไม่เหลือหัวใจให้ใครเลย...
แบบว่า....ไม่รู้สิ..ชีวิตมันเศร้า