24 พฤษภาคม 2552 20:09 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
มิอาจยั้งหยุดสวาทที่คาดคั้น
กระทั่งวันฟ้าสิ้นธรณินทร์ถม
ม่านฟ้ามิดปิดฟากพรากภิรมย์
มิอาจจมอารมณ์รักสักคราวครา
กระนั้นหรือกับใจภักดิ์สลักซึ้ง
ที่ประหนึ่งถวายใจไร้เดียงสา
เป็นเช่นไพร่กระฏุมพีที่บูชา
กระนั้นหนายังด้อยค่าธุลีดิน
แค่กำเนิดเกิดกายไร้สิ้นทรัพย์
ถูกถมทับถ้อยทรามเจ้าหยามหมิ่น
กระไรนักหรือหนอลออจินต์
สักหยดรินพอกำซาบอาบห้วงทรวง
หรือเกิดกายหมายดับกับต่ำต้อย
มิอาจสอยหยาดฟ้ามาห่วงหวง
กระไรหรือหากความรักผู้ทั้งปวง
จะอาจล่วงพ้นภวังค์ฝั่งน้ำใจ...
...แบบว่า...
22 พฤษภาคม 2552 21:34 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
คิมหันต์ที่ผ่านพ้น กับรอย อาลัย
ลมพัดฤทัยลอย ลู่คว้าง
หวลมองค่ำคืนคอย เหลือที่ ใจหาย
เลยผ่านทุ่งนาร้าง ช่างไร้ ชีวา
ลมอุ่นมิวุ่นว้า หัวใจ
อยู่กับเหงาเพียงใด หลบสู้
คิมหันต์ผ่านเหมือนไกล เกินกว่า ครอบครอง
จนล่วงวสันต์รู้ ยอดชู้ ลาไกล
ฝืนอำพรางซ่อนเร้น รักลา
หลบอยู่กับน้ำตา ค่ำเช้า
เกลื่อนกลบมิพบพา ว่าชอก ช้ำใจ
หากแต่ในใจเฝ้า ขุดค้น เสาะหา
คิมหันต์พรางบางรักแสนหนักหน่วง
ฤดูล่วงผ่านไป...มิคลายหมอง
หรือหัวใจถูกผลาญเผา...ถึงเศร้าตรอง
สุดใจปองจะคว้าฝัน..วสันตฤดู
...แบบว่า
19 พฤษภาคม 2552 20:39 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
รอยรูปอินทร์หยาดฟ้า มาอ่าองค์ในหล้า
แหล่งให้คนชม
งามสมองค์ท่านท้าว น้ำพระทัยหัวเจ้า
ยิ่งเวิ้งกาหลง
ยามพระทรงคชท้า พระยิ่งหาญยิ่งกล้า
ยิ่งล้ำเลอองค์
ธงสีหราชท้าว สะบัดโบกกวัดกร้าว
หัตถ์กล้าเกรงขาม
เลื่องนามพระบาทเจ้า ศึกรักรอสุมเฝ้า
ปิ่มล้นฤดี
สุดโสภียิ่งล้ำ อนงค์นาถภักดีย้ำ
อยู่เฝ้าบำเรอ
เลอโฉมพระบาทไท้ ล้านโลกมิเทียบได้
เยี่ยงท้าวขุนลอ
...แบบว่า..อิอิ
17 พฤษภาคม 2552 18:43 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
จันทร์เพ็ญสิเย็นซ่าน บริวารจะจำรูญ
ฉ่ำชื่นบริบูรณ์ สิริพูนมิเสื่อมโรย
ลมชื่นระรื่นจิต จะประชิดกระแสโชย
ผกาฟุ้งคละคลุ้งโปรย ผิวสั่นสะท้านทรวง
สาดรักสะทกท้า ทะลุผ้าทลายล่วง
ลอบกล้ำสิย้ำดวง จิตแผ้วประจำจริง
จึงจิตจะคิดท้า ริจะกล้าจะท้าชิง
เพื่อรักตระหนักยิ่ง สละทิ้งสลายลม...
...แบบว่า..อิอิ
15 พฤษภาคม 2552 20:29 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
รักเอ๋ยรักของข้า ดูเจ้าพาอุราหวล
บางครั้งก็คร่ำครวญ บางครั้งชวนชื่นฉ่ำใจ
รักเอ๋ยรักของข้า เหมือนเจ้าลาไปแห่งใหน
เดี๋ยวก็มาอยู่ใกล้ ไม่เคยสดใสจีรัง
รักเอ๋ยรักของข้า เหมือนดังผกาบานสะพรั่ง
ดูรักเจ้าจริงจัง ฉ่ำประดังดุจฝังมนต์
รักเอ๋ยรักของข้า อย่าร้างลาท่ามสายฝน
แรมไกลใจสุดทน น้ำตาหล่นท่วมฟ้าดิน
รักเอ๋ยรักของข้า เคล้าน้ำตาหวลให้ถวิล
รุมร้อนหลอนดวงจินต์ อาจจะสิ้นซึ่ง..ดวงแด..
...แบบว่า..