13 มิถุนายน 2552 15:58 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
บรรจงพรมอารมณ์รสจรดขอบคิ้ว
กรีดกรายนิ้วลูบเรีอนผมชมเกศา
กรุ่นปลายเนตรหวามฤทัยนัยน์แววตา
สะเทิ้นพาอารมณ์พลอยหลงกลอยใจ
ละมุลแก้มแย้มโอษฐ์โสตสะพรั่ง
ประดุจดังจะคลั่งนวลป่วนเหลือไฉน
เยิ้มลักยิ้มอิ่มเอมแล้วแก้วขวัญใจ
ครุ่นทรวงในแท้หน๋อ...ยอนวลนาง
สอางค์นวลยวลยิ้มปริ่มจะหลง
นั่งพะวงลงนอนห่อนบ่ห่าง
คิดถึงแก้มแต้มฝันวันแสงจาง
คงอ้างว้างหากห่างนางแม้นาที
แล้วยามใดฤดีโดยโปรยว่ารัก
ลงพำนักจอดใจมิหน่ายหนี
เกรงเหลือเกรง..เกรงว่าถ้าสิ้นนารี
อาจจะสิ้นฤดีเสียแต่ยังอ่อนวัย.....คริคริ
..แบบว่า
12 มิถุนายน 2552 13:14 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
..อิรวดีศรีกระแสว่าแลสินธุ์
ยลประทินฟ้าแดนแสนสุขสันต์
ลุ่มน้ำแห่งความหมายคลายจาบัลย์
สองฝั่งฝันเหยียบสะท้าน...ซ่านเหลือกมล
มาบัดนี้ลำน้ำทองถึงครองโศก
ในหล้าโลกยากหักใจได้สักหน
จากตองอูมาระกำด้วยน้ำทน
กลับเวียนวนถึงพ่ายแพ้..แก่นารี
นารีหนึ่งซึ่งภักดิ์ตระหนักยิ่ง
เป็นดุจมิ่งขวัญหล้าสง่าศรี
นามจันทราคู่ควรค่าแห่งราตรี
ใจเจ้านี้กว้างกว่าลำสาคร
อีกหนึ่งนางวางไว้ที่ในอก
ไม่อาจยกเจ้านั้นเหนือสิงขร
ตะละแม่กุสุมานามอรชร
ชู้สมสมรมิวางวายจะเสน่หา
อีกอเทตยากันทิมาข้าก็รัก
คะนึงนักปอละเตียงเวียงหงสา
เชงสอบูชู้รักมิสร่างซา
แม้นันทาเทวีที่เฝ้ารำพึง
หากหัวใจหมายหยุดสุดเศร้านัก
ด้วยเสน่ห์รักรุกเร้าเข้ารุมทึ้ง
เส้นสายสวาทบาดเหลือเจือรัดรึง
คำนึงซึ้ง...เพียงระกำ..ยามห่างไกล..อิอิ
..แบบว่า
10 มิถุนายน 2552 14:04 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
คนอย่างฉัน..อาจไม่เหลือใจเผื่อแผ่
มีเพียงแต่ร่างกายจะใคร่เสนอ
หลักประกันชั้นเยี่ยมเปี่ยมบำเรอ
หากเผอเรอทำผิดพลาดโปรดคาดทัณฑ์
ด้วยหัวใจไร้สำเหนียกเกินเพรียกหา
เจ้าแถลงลาจากสังขารซ่านกระสัน
ไม่รู้รับคำทักท้วงช่วงชีวัน
คลาดความฝันปานว่า...ล้าฤดี
หลายคารมบ่มสร้างสวรรค์เสก
ล้วนยกเมฆมาอ้าง ณ หว่างนี้
ขาดน้ำเลี้ยงหัวใจหลายสิบปี
หรืออาจหนีพ้นทางวังพญายม ฯ
ปลุกหัวใจให้ฝืนสู้....มิรู้ตื่น
กลางค่ำคืนยิ่งรบเร้าเศร้าทับถม
จึงบางกลอนที่ออกไปไร้อารมณ์
เพราะนิยม..กลอนเศร้าเคล้าน้ำตา..
...แบบว่า..ชีวิตมันเศร้าอะ
2 มิถุนายน 2552 15:54 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
พฤกษชาติฝาดขมตรงเปลือกนอก
รสบ่งบอกจากน้ำยางกลางกระะพี้
เปรียบน้ำคำหวานนอกบอกไมตรี
พลันฤดีก็หลงหวามตามน้ำคำ
หวามทรวงในหวามใจอยากทายทัก
หวังได้รักคืนกลับจับใจถลำ
หลงเพียงครู่หัวใจได้จดจำ
หลงปักปำคงจมซากขวากติดทรวง
อย่าหลงผิดคิดน้ำคำนั้นวิเศษ
ด้วยผจญเหตุหลงอบายกลายห่วงหวง
หลงคำยอหลงลืมกำพืดทั้งปวง
ถูกบั่นทรวงด้วยน้ำคำย้ำยั่งยืน
หากเปลี่ยนจากน้ำคำเป็นน้ำใจ
เชิญหลงใหลให้ทั่วกลั้วอย่าฝืน
ร่วมแบ่งปันน้ำใจให้กินกลืน
ทุกวันคืนเชิญถลำ....หลงน้ำใจ...อิอิ
..แบบว่า
26 พฤษภาคม 2552 14:14 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ป่านฉะนี้ดวงใจคงไปลับ
ดูเดือนดับมืดมนสุดทนไหว
ดาวหมดแรงแถลงลาตกฟ้าไป
หมดฟ้าไกลไม่มีแม้...แต่ละอองดาว
ห่วงแสนห่วงดวงใจหนึ่งดวงนี้
ดวงใจที่มีรักแล้วแตกร้าว
หมดสิ้นสวาทขาดเยื่อใยในเรื่องราว
มิอาจท้าวความใด..ให้คืนมา
ดวงใจนี้มีรักไม่สมหวัง
หลงภวังค์งายงมจมปรารถนา
ดวงใจเอยจะอยู่ได้สักกี่เพลา
โปรดตอบมา..อย่าช้า..ก่อนจะไม่มีหัวใจ..อิอิ
...แบบว่า
Lovers
0 คน เลิฟจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
Calendar
หน้าส่วนตัว
3038
