2 พฤษภาคม 2553 10:47 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
กลุ้มนารีสุดที่จะต้านไหว
ประหวั่นใจใครอื่นมายื่นเสนอ
ความห่วงใยใคร่พลั้งไปหวังเจอ
รับเสนอไมตรีทุกที่ทาง
แม้นใครชิดสนิทสนมก็สมหรอก
แต่อยากบอกอย่าหวังใจ...ขอให้ห่าง
มิเช่นนั้นอาจมีเหตุอาเพทพลาง
ระอุข้างกระพุ้งแก้มแต้มสีแดง...อิอิ
หากหวังดีมีใจให้เพียงห่าง
ขออย่าวางตัวใกล้ใคร่แอบแฝง
ความหวังดีจะรับไว้อย่าได้แคลง
มิเสแสร้งแกล้งทำ...แต่จำใจ..อิอิ
เพราะคนนี้ที่หวงและห่วงมาก
ถึงลำบากต้องดูแลมากแค่ใหน
ก็ยอมหมด..เพราะบทจะรัก..ยากหักใจ
อย่าให้ใครมาแอบแฝงแกล้งล่อลวง
แม้นไม่ได้อยู่เชยชิดเคียงพิศวาส
ขอบังอาจยื่นใช้สิทธิจะคิดหวง
หากไม่มีเธอเล่า..คงเปล่าทรวง
มองดาวดวง..คงไม่งามท่ามนภาไกล
.แบบว่า...ไม่รู้สิ
30 เมษายน 2553 18:29 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ว่าแดนดินถิ่นไทยในโลกหล้า
งามคุณค่าจะหาใหนมาใคร่เสมือน
แผ่นดินทองผ่องภาพทาบดาวเดือน
คือผืนเรือนแว่นแคว้นแห่งแดนทอง
ลุกาลสมัยในอาณาประชาราษฎร์
เรืองอำนาจผงาดสู้ศัตรูผอง
ด้วยพ่อขุนบุญใหญ่ช่วยไทยครอง
รวมพี่น้องผองผู้ทุกหมู่ไทย
จากบ้านเมืองเรืองรุ่งเป็นกรุงศรี
เกิดไพรีบุรีต่างอ้างเงื่อนไข
กลียุคทุกเข็ญให้เป็นไป
เพียงเพราะใฝ่ในอำนาจ..วาดเลิศลอย
สุโขไทยในฝันคือขวัญมิ่ง
แลทุกสิ่งช่างสวยสดดุจบทร้อย-
แก้วปราณีตอดีตไทยในร่องรอย
งามยิ่งย้อยเลอค่า...ประชาชี
ข้ามห้วงแห่งปฐมบทกำหนดสร้าง
สู่แดนกลางกว้างใหญ่ไทยถิ่นนี้
อยุธยาบริบทกำหนดดี
ราชฐานีแห่งปึกแผ่น..ของแดนทอง
นามธนบุรีศรีเมืองรุ่งเรืองต่อ
ด้วยเกิดก่อมหาราชราษฎร์แซ่ซ้อง
แผ่นดินคงสืบชะตามาเรืองรอง
จึงเกริกก้องเกียรติภูมิลุ่มเจ้าพระยา
มาสู่ทิพยสถานพิมานมาศ
แลวิลาศดาษดื่นทั่วผืนฟ้า
รัตนโกสินทร์มหินทรา
คือศรัทธาแห่งผองเรา..ชื่อชาวไทย
....แบบว่า...
17 เมษายน 2553 15:33 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
จะรอรักนางไปด้วยใจเหงา
หรือเร่งเร้าจู่โจมประโลมหวง
พิศพักตร์คราหนึ่งซึ้งในทรวง
ดุจจะล่วงเลยแดนแคว้นฉิมพลี
มองธาราไหลหลั่งยังสะทก
สะท้านอกสะเทือนฝั่งทุกครั้งที่
ละสายตามาพบบรรจบนที
พลันฤดีก็นวยนาดหลงลาดลอย
ศิโรราบอย่างง่ายดายใจง่ายนัก
เพียงหลงรักก็พลันจิตไปคิดน้อย
กลั่นคำหวานเป็นสำเนียงเพียงสำออย
ใจหลุดลอยแต่เมื่อไหร่..ไม่รู้เลย
รู้เพียงว่าตระหนักได้..ใจหวงหึง
ห้อตะบึงลักพาน้องมาครองเฉย
การณ์ที่เห็นเป็นมากว่า..ที่ว่าเคย
ใจนี้เอย..ลืมเสียสิ้น..ศีลธรรม
ในภายหน้าชะตากรรมคงนำโศก
ให้หลอนโลกท้นระทมเพราะคมขำ
ดูดวิญญาญ์พญาครุฑสุดระกำ
ได้ดื่มด่ำ..ก็ราวเหมือน..จะเปื้อนคาว
แดนฉิมพลีนี้คงปลงกำสรวล
สิ้นเนื้อนวลสิ้นสายตาจากหน้าสาว
เดือนมืดมิดปิดฟ้าชั่วตาดาว
คือเสน่ห์สาวที่จางหาย..สุดสายใจ
ไม่เคยลืมวันคืนตื่นผวา
ชั่วนิทราช่างยืนยงอสงค์ไขย
ใต้ฟ้านี้มีเพียงเราเศร้ากว่าใคร
ยามมองไกล..หัวใจก็ไกลเธอ...
...แบบว่า...ไม่มีต่อ.....
9 เมษายน 2553 22:22 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ถึงคนกรุงจะมุ่งหมายในหลายอย่าง
แต่อย่าสร้างความขื่มขมถมความหลัง
คนบ้านนอกคอกนามาสร้างพลัง
ดูเหมือนรั้งความเจริญ...ประเมินท่าน
คนทุกคนมีศักดิ์ศรีที่เคารพ
อย่าเกลื่อนกลบด้วยความศรัทธามหาศาล
หากเหล่านั้นคือพี่น้อง..ของหมู่พาล
จะไม่ทานคำหยามเหยียด..หรือเกลียดชัง
หากแต่อย่าหยามคน...ว่าจนค่า
ถูกเงินตรา..มาดลจิตให้คิดถลำ
เหตุที่เกิดไม่ประเสริฐ..เถิดอย่าจำ
อย่ากล่าวย้ำ..ดูถูก..ลูกหลานเคือง
อย่าได้คิดว่าคนเห็นดีค่อนประเทศ
ทุกคุ้มเขตหลากแนวคิดสิทธิ์ปลดเปลื้อง
ความเป็นธรรม...ให้ฉุกคิดอยู่เนืองเนือง
แดงหรือเหลือง...เรารู้กันสัมพันธ์ใด
...แบบว่า...แค่อยากสะท้อนภาพ...ไม่ได้มีวัตถุประสงค์อื่น..อย่าคิดถึงแต่แนวคิดของตัวเองเป็นใหญ่..สังคมถึงจะอยู่รอด...มาวววววนิด ๆ
ภาพจาก...http://www.bloggang.com/data/violahesting/picture/1189453363.jpg
5 เมษายน 2553 17:57 น.
จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ยามเมื่อใจมีรัก...ตระหนักยิ่ง
คงโดดดิ่งลงเหวแทบเหลวไหล
ศรกามเทพพุ่งปัก...กระอักใน
เก่งเพียงใดหรือก็แพ้...แก่ชะตา
เมื่อพานพบจบลง...ตรงชื่นชู้
ใคร่เอ็นดูยิ่งนักจะรักษา
แม้นขาดรักคงขาดสิ้นจินตนา
ถึงภพหน้า..มิอาจวายคลายจากเธอ
ใจประสงค์ตรงน้องมาครองคู่
พ้นฤดูนี้ไปอย่าให้เก้อ
อย่าให้รอนานนัก..รอรักเธอ
อย่าให้เพ้อเพราะประสงค์..ปลงเดียวดาย
หากไม่ด้วยใจประสงค์คงไม่พล่าม
ร่ายนิยามเรื่อยไปเหมือนใจง่าย
รักไม่แม้จะงามงดเหมือนบทนิยาย
แต่ก็หมาย..จะจมปลักเพราะรักเธอ...อิอิ
..แบบว่า
ภาพจาก...http://www.fwdder.com/topic/17438
Lovers
0 คน เลิฟจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
Calendar
หน้าส่วนตัว
1170
