หน้าส่วนตัว
อาจเพราะพรหมลิขิต
ให้ชีวิตของเรามาพบกัน
และคงเป็นฟ้าแกล้งแสร้งปั้น
ให้ฉันรักเธอฝ่ายเดียว
ชาติก่อนคงทำให้เธอเสียใจ
วันนี้จึงได้ซ้ำใจเเพราะเธอไม่แลเหลียว
รักเธอมากมายแตฝ่ายเดียว
แม้เพียงเสี้ยวเธอก็ไม่สนใจ
ตัดใจลืมจากเธอก็ตัดไม่ลง
ใจยังคงมั่นรักเธอไม่หวั่นไหว
หลอกตัวเองไปวันๆว่าเธอมีใจ
แล้วก็ร้องโดยที่เธอไม่รู้เลย
ถอนใจครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่หัวใจเจ้ากรรมก็ยังเฉย
ยังอยากอยากคุยอยากคุ้นเเคย
ไม่รู้เลยนานแค่ใหนจะลืมเธอ
1290
