10 กันยายน 2547 21:09 น.
จอมงก
หัวเราะมันทั้งนำตา
เมื่อเธอบอกลาเหตุผลว่าฉันดีเกินไปเท่านั้น
เหตุผลง่ายดีนะสำหรับคนจะทิ้งกัน
แต่รู้สึกว่า.มันนำเน่าเกินไปรู้ไหม
เหตุผลไม่มีดีกว่านี้แล้วเหรอ
ให้สมกับคนที่เธอเคยบอกว่ารักมากแค่ไหน
หรือบอกความจริงมาเลยว่าที่ผ่านมาไม่จริงใจ
หรือบอกอะไรก็ได้ที่ทำให้ฉันรู้สึกดี
ไม่อยากใหเธอบอกว่าฉันดีเกินไป
เพราะจะทำให้ฉันเข้าใจว่าเธอชอบคนเลวกว่าคนดีคนนี้
บอกมาเถอะว่าเธอมีใครบอกความจริงที่มี
ปวดใจแค่ไหนฉันยินดีรับฟัง....
8 กันยายน 2547 22:20 น.
จอมงก
เพราะคิดว่าเธอรักกัน
สิ่งที่เธอให้มานั้นคือเธอหว่งหา
เข้าใจตัวเธอผิดตลอดมา
จึงทุ่มคำว่ารักให้เธอหมดหัวใจ
จึงฝากความฝันทั้งหมดไว้ที่เธอ
อุปสรรคที่เจอมีเธอคงไม่หวั่นไหว
ความหวังรังรองเต็มห้องหัวใจ
เมื่อวันนี้เธอจากไปจึงไม่เหลือใคร...
....ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว....
4 กันยายน 2547 21:54 น.
จอมงก
เดินตามฝันบนทางเหว่ว้า
เมื่อมีนํ้าตาซบลงกับแขนฉัน
ไม่เคยอยากมีใครไม่อยากผูกพัน
เดียวดายอยู่แบบนั้นเรื่อยมา
ไม่เห็นว่ามันจะดีตรงไหน
กับการที่มีใครคอยห่วงหา
สักวันเขาทิ้งไปก็คงต้องมีนํ้าตา
ทุ่มเวลาให้ตัวเองดีกว่าให้ใครๆ
ไม่ต้องแคร์ไม่ต้องสน
บนทางมืดมนเดินคนเดียวได้ไม่หวั่นไหว
ไม่มีใครอย่างน้อยมีตัวเราที่ห่วงใย
ไม่เห็นจำเป็นต้องมีใครก็อยู่ได้คนเดียว....
3 กันยายน 2547 22:13 น.
จอมงก
ขอบคุณทุกสิ่งที่ทำให้พบเธอ
ผู้ชายที่แสนดีเสมอคนที่ฉันฝัน
เป็นคนนั้นที่เดินเข้ามาในคืนที่เงียบงัน
เข้ามาผูกพันทำให้ใจฉันเต้นแรง
ก่อนที่จะได้มาเจอเธอ
นำตาเอ่อไม่มีแม้ความเข้มแข็ง
ขอบคุณคนดีที่ทำให้ใจดวงนี้มีแรง
และเข้ามาแบ่งปันรอยยิ้มที่เธอมี......
2 กันยายน 2547 21:43 น.
จอมงก
ขอโทษได้ไหม
ที่ทำไปเพราะรักมากเท่านั้น
ไม่เคยคิดทำลายความผูกพัน
ถ้าสิ่งนั้นทำร้ายเธอฉันเสียใจ