1 สิงหาคม 2545 21:45 น.
จดปากกาที่ปลายฟ้าสีส้ม
ไม่ใช่ว่าเดินจากไปแล้วจะจบ
คนที่เทอเคยคบนั้นคือฉัน
เหตุการณ์วันนั้นมันย้ำให้จำ
ความรู้สึกที่ไม่เหลือกันมันเกินทน
เพราะอะไรถึงไปเฉยๆ
อยู่ๆก้อมองเลยไปจากฉัน
ไม่แฟร์ ไม่แฟร์ อะไรกัน
เคยบอกรักอยู่ทุกวันกับหายไป
1 สิงหาคม 2545 21:44 น.
จดปากกาที่ปลายฟ้าสีส้ม
ฉันเคยคิดที่จะไปขอเทอคืน
แต่ร่างกายมันฝืน อย่าได้ไหม
ถึงเขากลับมา ก้อไม่เกิดอะไร
ดังนั้นปล่อยเขาไป ให้ได้ดี
อย่าฉุดรั้งเขาไว้ไม่เปนผล
ใจของคนฝืนกันไม่ได้ใช่ไหม
ถึงจะยื้อฉุดยุดกระชากเสียเพียงไร
ได้แค่ตัวแต่หัวใจไกลตัวคน
1 สิงหาคม 2545 21:41 น.
จดปากกาที่ปลายฟ้าสีส้ม
เพียงแค่ร้องไห้ไม่มากหรอก
แค่คำที่เทอบอกทำใจหาย
เด่วก้อคืนมาได้ไม่ถึงตาย
สักพักเด๋วก้อสบายๆแล้วอย่าห่วงเลย
หรือฉันคิดไปคนเดียว
ว่าเทอห่วงที่ร้องไห้
หรือว่าที่ฉันคิดมากแทบเปนแทบตาย
เปนเพียงแค่ความรู้สึกสบายๆสำหรับเทอ
1 สิงหาคม 2545 21:38 น.
จดปากกาที่ปลายฟ้าสีส้ม
เฝ้ามองมานานแล้วเทอคนนั้น
ทุกคำพูดร้อยพันคอยฟังอยู่
เหมือนคนโรคจิตไหมที่แอบดู
คำตอบไม่อยากรู้ขอแค่ได้มอง
เฝ้ามองมานานแล้วเขาคนนั้น
เพียงแค่ห่างไปไม่กี่เสาก้อใจเต้น
อยากให้เขาคนนั้นเปนอย่างที่เขาเปน
แค่นี้ ก้อสุขใจแสนเข็ญแล้วพ่อคุณ
1 สิงหาคม 2545 21:31 น.
จดปากกาที่ปลายฟ้าสีส้ม
ขอเปนดอกไม้ที่อยู่ข้างทาง
ให้เทอมาผ่านไปมาบ้างจะได้ไหม
ไม่ฝันจะเปนดอกไม้ในช่ออย่างใครๆ
ขอเปนฉันเรื่อยไปก้อเพียงพอ
ไม่อยากเปนดอกไม้ที่เทอให้เขา
ไม่อยากเปนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาอย่างดอกนั้น
ไม่อยากเปนดอกไม้ที่เทอจะแบ่งปัน
ขอเปนดอกไม้ของเทอในฝันก้อเพียงพอ
หน้าส่วนตัว
611
