4 มิถุนายน 2551 09:26 น.
จ.จันทร์สุวรรณ
ในโลกฝันสรรสร้างทุกอย่างสิ่ง
ซึ่งโลกจริงหาไม่ได้ดังใจหมาย
สร้างวิมานจากฝันพรรณราย
เราแพ้พ่ายมากพอแล้วหนอเรา
กับความจริงทุกสิ่งเห็นที่เป็นอยู่
เราต่อสู้อย่างคนหม่นหมองเศร้า
มีความหลังตราประทับเหมือนกับเงา
แต่ยังเฝ้าสร้างฝันทุกวันมา
ในความฝันเรามี เขา ที่รัก
คอยถามทัก อาวรณ์ อ้อนห่วงหา
มีใจซื่อถือมั่นคำสัญญา
เทินทูนค่าของชีวิตนิจนิรันดร์
เราจะใช้ชีวิตนี้อย่างมีหวัง
ถ้าไม่พลั้ง ผิดพลาด จนหวาดหวั่น
ได้แต่เฝ้าปลอบตัวไปชั่ววัน
สุขกับฝันเท่านี้ดีเกินพอ
สงสารใจไยคว้างกลางความฝัน
จะมีวันสุขใจบ้างไหมหนอ
กระซิบถามใจตนอย่างคนท้อ
คงต้องรอ...รออย่างนี้...นิรันดร
หน้าส่วนตัว
1448
