15 กรกฎาคม 2551 11:58 น.
ฅนกาหลง
วาดโครงเกวียนเขียนควายไว้ท้ายทุ่ง
ชาวนาวุ่นยุ่งยากลำบากแสน
แล้ววาดเติมเสริมข้าวที่ขาดแคลน
มาทดแทนแดนดินถิ่นทุ่งนา
วาดควายไถในนาให้ตาขับ
แล้วหลานซับจับปลาให้ตาแกง
วาดข้าวเหลืองเรืองรองผ่องทั้งแปลง
ให้รวงแรงแสงสาดราดทุ่งนา
วาดคนเกี่ยวเรี่ยวข้าวให้พราวทุ่ง
วาดคนมุ่งยุ่งงานประสานร่วม
วาดเด็กน้อยคอยอยู่ดูข้าวรวม
วาดนาท่วมรวงข้าวให้วาวตา
วาดคนเกวียนเรียงข้าวแล้วควายลาก
วาดคนตากลากข้าวให้ราวเกลื่อน
วาดคนยิ้มพิมใจไม่ลางเลือน
มันเชือดเฉือนเตือนใจแค่ในภาพ
4 กรกฎาคม 2551 15:20 น.
ฅนกาหลง
ผัดกระเพรามาจอดหมูกรอบวาง
ผัดคะน้าตามจามใหญ่เครื่องในหมู
ผัดพริกรวมร่วมด้วยช่วยกันชู
ทอดปลาทูหมูหวานสำราญพุง
ราดหน้าคะน้าปลาเค็มมาเต็มจาน
ขนมหวานทานกันหัวมันเชื่อม
ยำวุ้นเส้นเค้นมาไม่ช้าเอื้อม
กวนถั่วเหลืองเชื่อมกล้ายเพราะบ๊วยเค็ม
ต้มยำกุ้งกวางตุ้งผัดสลัดยำ
แล้วสัมตำยำหมึกนึกไข่เจียว
ไข่เยี่ยวม้าปลาแกงพะแนงเพียว
เนื้อแดดเดียวเทียวมาใบราโรย
ปลาดุกฟูหมูลาบราดน้ำตก
เกาเหลายกนกทอดสอดไก่ย่าง
ปลาลุยสวนชวนกันทันทุกทาง
ให้พุงกางวางมาชื่นอุราเอย ..
3 กรกฎาคม 2551 16:15 น.
ฅนกาหลง
ไม่เคยเสียใจใยไม่เก่ง
ดวงไม่เอ็งไม่เต็งหนึ่งตรึงใจหมาย
เพราะยอมรับขับใจสู้อยู่ไม่อาย
ไม่หดหายเพราะกายใจมีแรงพอ
ทุกสิ่งทำด้วยใจใคร่ด้วยรัก
อุปสรรคทักติเตียนเรียนรับ
ขอได้ทำนำสุขไม่ทุกข์อับ
ไม่ต้องนับจับหนึ่งว่าพึงพอ
พอใจทำนำสิ่งไม่ทิ้งฝัน
ถึงไม่ฝันวันใหม่ต้องไปถึง
วันนี้พลาดหยาดยืนฝืนรำพึง
หากคำนึงถึงวันฝันเป็นจริง
ถ้าเขาว่าด่าพ้ออย่าท้อใจ
ถ้าเป็นในไขออกอย่าตอกย้ำ
เก็บเรียงร้อยถ้อยค่าวาจาคำ
เก็บแล้วจำสำเร็จให้เสร็จกาล
ไม่ใช่หนึ่งถึงเก่งว่าเจ่งแล้ว
สักวันแคล้วแผ่วไปไร้อันดับ
ไม่ใช่หนึ่งพึ่งตนคนยอมรับ
หนึ่งลาลับจับตนวนสักวัน
พอใจมีดีอยู่ว่าหรูเหมือน
ไม่กลบเกลื่อนเลือนลอยไม่คล้อยตาม
พยายามคิดตริใจไม่หวูหวาม
แล้วห้ามปรามประมาณตามตัวมี
1 กรกฎาคม 2551 10:34 น.
ฅนกาหลง
บริสุทธิ์ดุจดั่งผืนผ้าขาว
ดวงตาแวววาวใสไร้เดียงสา
น่าถนุถนอมอ่อนโยนเหลือคณา
น่ารักษาดูแลเจ้าแบเบาะ
แอ แอ แลเสียงร้อง
น่าจับต้องจูบลูบไล้เจ้าเนื้อนวล
เนื้อตัวผ้าอ้อมกลิ่มหอมรัญจวน
เจ้าเนื้อนวลร้องครวญเพราะหิวนม
ยามหลับพัดวีเจ้าเฝ้าตลอด
นอนโอบกอดพรอดกายน้อยเจ้าต้อยติ่ง
เนื้อตัวแนบชิดสนิทน่าแอบอิง
เพลงกล่อมศิลป์ครวญเจ้าเล้าโลมใจ
อ่อนละมุนหนุนนอนตักน่ารักจริง
เป็นทุกสิ่งยอดดวงใจในกมล
รู้สึกดีที่สัมผัสประสบพักต์ได้ยินยล
ใสดั่งชลไม่ปนสีนี้เด็กอ่อน
28 มิถุนายน 2551 12:26 น.
ฅนกาหลง
เจ้าคางคกขึ้นวอส่อธาตุแท้
ดูย่ำแย่แกคนไม่สนคุณ
ไม่ทดแทนแคลนบุญคุณเกื้อหนุน
ถึงเป็นขุนตกเป็นทาสเข้าสักวัน
ช่วยแต่งตั้งให้นั่งวอ
น้ำลายสอก่อเกิดมันเชิดใส่
แรกแรกอ่อนน้อม น้อมรับเหมือนใครใคร
อยู่ อยู่ไปใยเหล่าแกกลายคน
หยิ่งยโสโอหังน่าพังวอ
วันนี้กลับว่าด่าทอยืนท้าทาย
เหมือนหมาเฝ้าซากสัตว์น่าละอาย
ระรื่นกลืนน้ำลายส่อสันดาน
ไม่ต้องแช่งให้แรงตกหรือชกหน้า
คนบาปหนาวันข้างหน้ากรรมมาทัน
ไม่ต้องสาปศักดิ์สิทธิ์กรรมลิขิตไม่บิดผัน
ไม่ต้องลงยันต์ฉันใดฉันนั้นคนเนรคุณ
หน้าส่วนตัว
1260
