27 พฤศจิกายน 2545 19:13 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ด้วยความรักนักฝันวันทำใจ
ลำเนาไพรพลีพร้อมยอมเฉลย
คืนโลกสวยด้วยหัวใจ..ไม่หวั่นเลย
คือรักเอ๋ยที่ไร้กาลเวลา
ระเบียงบนกับวันฝนพรำลานคำหอม
ที่กระท่อมทางมะพร้าวเฝ้าฝันหา
งามดวงใจใครเลยจะรู้สู้ขวัญตา
ด้วยชายคาแห่งรักเฝ้าภักดี
ห่างวกวนโลกมายาน่าจะพอ
มะละกอล้อไกวไปตำส้มแซบอีหลี
พะงันงาม...พะงันงอนซ่อนวจี
มวลมาลีแต้มยิ้มอิ่มแก้มอุ่น
กอดฉันก่อนวันที่จะลาจาก
ก่อนจะพรากพะงันงามยามเคยหนุน
ดวงตาสวรรค์ฝันฝากใจมอบให้คุณ
ก่อนอรุณสวัสดิ์พลัดพรากกัน
มีมุมโปรดหอมดินกลิ่นไอฝน
ปลายฝนต้นหนาวกับทุ่งข้าวแห่งความฝัน
ร่างไร้ใจไม่วอนพรหมภิรมย์ครัน
...ดวงใจรักฉันนั้นขึ้นอยู่กับใจเธอ...
ลอยเรือเมฆเสกมนต์ฝันวันไทยโพเอม
ใช้นิคเนม...พุดพัดชา...มาเสนอ
อยากรู้จักสมัครมาอย่าช้าเออ...
ยังคอยเธอสู่อ้อมใจ...Thaipoem...ฯ
27 พฤศจิกายน 2545 18:44 น.
ค้างคาวคืนคอน
...เมื่อวันที่ยี่สิบหกฉันตกใจ
มันอะไรกันนักให้หนักหนา
นักเลงกวนป่วนเดือน..พฤศจิกา
สามทุ่มกว่า อี-เมล์ส่งลงเครื่องคอมฯ
หากเป็นไข้ไม่ว่ารักษาหาย
ฉันเกือบตายงานฉันนั้นหายต๋อม
พิมพิ์งานอยู่จู่ๆดูเครื่องคอมฯ
มันไม่ยอมทำงานคร้านเหลือดี
เข้าสแกน...แค้น...ไม่หายคล้ายติดโรค
ช่างเป็นโชคร้ายครันฉันคืนนี้
ปิดเปิดเครื่องเคืองใจ...กระไรมี
ตรวจไดร์ฟซี.ความจุลุเกือบเต็ม
ด้วยไม่เคยเลยเบลอ...เป๋อ...งงงัน
ดั่งเหมือนฉันลงน้ำดำหาเข็ม
ไม่เคยผ่านการเรียน...โธ่...ซีโอเอ็ม.
เลยลองเล็มลัดเลาะลงลาดเลา
ถึงดึกดื่นฝืนทนหาหนทาง
เพื่อลบล้างไวรัสตัวหมัดเหา
ที่กวนใจให้รู้ดูทำเอา
ใครคือเจ้า...ถ้ารู้ขอสู้ตาย...
การแก้ไขปัญหาของผมคือ...คลิก My Computer เลือกไดร์ฟ C
เลือก WINDOWS ...1...คลิกขวา TEMP แล้ว Delete ...2...คลิกขวา Temporary Internet Files เลือก Edit เลือก Select All แล้ว Delete กด Yes
...เหตุการณ์หายเกือบตายเรา...
ไม่เอาแล้ว...ปล่อยผมตาย...ตามยถากรรมเถอะครับ...ผู้หวังดี...
27 พฤศจิกายน 2545 06:50 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ตะวันแย้มแก้มเรื่อเมื่อเช้าตรู่
เตือนให้รู้วันนี้ยังมีหวัง
มีวันใหม่ให้ทำตามกำลัง
ด้วยพลังชีวิตแห่งจิตใจ
อย่าคิดท้อต่อสิ่งที่วิ่งเร้า
ถึงโถมเข้าย่ำแย่สักแค่ไหน
หนีเมฆหมอกออกมาเยือนฟ้าไกล
คงสดใสสว่างอย่างตะวัน...
27 พฤศจิกายน 2545 00:25 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ขอบคุณมากหากท่านอ่านกลอนนี้
ด้วยไม่มีสิ่งเจือในเนื้อหา
มิได้นึกลึกล้ำธรรมดา
จึงเอามาฝากไว้ให้อ่านเพลิน
หลังเลิกงานผ่านร้านอาหารหนึ่ง
เป็นร้านซึ่งสวยมากหากมองเผิน
เสียงลูกน้องร้องพลางอย่างเชื้อเชิญ
อย่ามองเมินร้านนี้นะพี่ยา
จึงเข้าไปในร้านเพื่อทานข้าว
สั่งไข่ดาวผัดหมูไม่หรูหรา
เมื่อได้ลิ้มอิ่มท้องมองออกมา
ให้เห็นหมาตัวหนึ่งซึ่งผอมโซ
ดูรูปหน้าตาเหมือนขี้เรื้อนกัด
หรือเพราะหมัดรุมคลึงจึงโมโห
ยกขาเกา...เจ้าร้านพาลตาโต
คนกินโห่ไล่หมาพ้นหน้าตน
เห็นการหนีทีท่าน่าสงสาร
อดอาหารแน่จึงถึงสับสน
วิ่งออกมาท่าทางช่างลุกลน
ไร้ซึ่งคนเมตตาหรือปราณี
มายืนร้องมองดูอยู่หน้าร้าน
นึกสงสารหมาน้อยด้อยราศี
สั่งอาหารจานใหม่ไม่รอรี
แล้วจึงชี้...น้องจ๋าให้หมามัน...
27 พฤศจิกายน 2545 00:25 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ขอบคุณมากหากท่านอ่านกลอนนี้
ด้วยไม่มีสิ่งเจือในเนื้อหา
มิได้นึกลึกล้ำธรรมดา
เพียงเอามาฝากไว้ให้ชอบกล
...เจ้าหมาน้อยคอยใครที่ไหนอยู่
เห็นเหลียวดูหนทางข้างถนน
เอ๊ะ!ตัวนี้นี่หนาของหน้ามล
หญิงที่สนใจหมาพาเที่ยวงาน
มิว่าเจอเธอนี้อยู่ที่ไหน
มีเพื่อนใจคือเจ้าเฝ้าเรียกขาน
แต่วันนี้ที่พบไม่พบพาล
น่าสงสารหมาน้อยที่คอยเธอ
จากวันหนึ่งจึงเลื่อนเป็นเดือนใหม่
เห็นทีไรอยากรู้อยู่เสมอ
เจ้าหมาน้อยคอยใครที่ไหนเออ
แล้วจะเจอไหมนั่นหลายวันมา
จึงคอยเมียงเคียงถามตามข้างบ้าน
แล้วไม่นานความจริงทุกสิ่งหนา
เธอหายไปไม่รู้อยู่ไหนนา
ปล่อยเจ้าหมาเอาไว้ให้ลำเค็ญ
เจ้าหมาเอ๋ยเคยได้อยู่ในบ้าน
ต้องซมซานไร้ที่มีใครเห็น
ใช้ถนนหนทางอย่างจำเป็น
ทุกเช้าเย็นจนกว่าชีวาวาย...