2 มีนาคม 2546 11:40 น.
ค้างคาวคืนคอน
...มองภาพถ่ายคล้ายเธอจ้องมองฉันอยู่
เหมือนจะดูว่าวันนี้อยู่ดีไหม
มองเห็นแก้มแย้มยิ้มนางพรางหม่นใจ
เหมือนเตือนให้ฉันรับรู้อยู่เรื่อยมา
มองคิ้วนางพรางหดหู่ดูแล้วเศร้า
เหมือนกับเจ้าน้อยใจรักเป็นหนักหนา
มองแววเศร้าเข้าครอบครองสองดวงตา
เหมือนต่อว่าลืมเธอนั้นนั่นหรือไร
มองปากเธอเพ้อคำนึงถึงคืนนั้น
เหมือนสวรรค์มอบรักหวานซ่านไฉน
มองวันนี้ที่เคยพร่ำช้ำดวงใจ
เหมือนมีไฟรุมเร้าคอยเผาทรวง.....
2 มีนาคม 2546 11:34 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ความรู้สึกลึกล้ำเกินคำพูด
อยากพิสูจน์ให้ใครนั้นได้เห็น
ยากจะบอกออกไปอย่างใจเป็น
แสนยากเย็นบอกใจที่ใฝ่ปอง...
8 กุมภาพันธ์ 2546 22:51 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ชีวิตรักเริ่มแจ้ง จากไหน
พออยู่รวมกันไป ป่นปี้
ชีวิตคู่หวานใจ จืดกร่อย
กลับห่างรักเลยซี้ เริ่มร้างแปรผัน...
...มันจึงคล้ายไม้ฟืนยื่นใส่เตา
ที่ผู้เฒ่าใช้ปรุงหุงอาหาร
เอาหม้อตั้งหวังไว้ได้รับทาน
แต่ไม่นานฟืนหมดเลยอดกิน
ดูก้นหม้อพอได้ไม่ทันดำ
เหมือนรักช้ำร้างไปไม่ถวิล
ถึงเมื่อครั้งยังรักชักชาชิน
แล้วก็สิ้นเยื่อใยในรักกัน
รักจึงคล้ายไม้ฟืนที่ยื่นใส่
หุงหม้อใจมินานพาลเหหัน
ชีวิตรักหักหายคลายสัมพันธ์
แล้วสะบั้นรักหวานแหลกลาญไป
ชีวิตคู่อยู่ร่วมรวมกันยาก
อย่าลำบากคิดรักแล้วผลักไส
ทัศนะคติมิตรงใจ
อย่าอยู่ให้คนเขาเฝ้านินทา
รักให้นานนานไว้ด้วยใจรัก
เฝ้าพูมฟักต่อกันหมั่นรักษา
ด้วยรักนั้นหันเหทุกเวลา
อยู่ที่ว่าคู่ใครได้รักจริง...ฯ
6 กุมภาพันธ์ 2546 23:06 น.
ค้างคาวคืนคอน
...กตัญญูรู้คุณต่อคุณท่าน
คือวิญญาณของคนบนศักดิ์ศรี
หากเกิดมาถ้าใจไม่เคยมี
ย่อมเสียทีเกิดมาใช้หน้าคน
เพียงน้ำใจให้มาค่าน้อยนิด
ชุบชีวิตให้หายคลายสับสน
ย่อมมากพอต่อใจในกลุ่มชน
ควรเตือนตนจำไว้ในบุญคุณ
ดูดั่งหมูรู้ค่าเป็นอาหาร
เขาเจือจานเลี้ยงดูเป็นหมูขุน
เมื่อวันหนึ่งถึงคราวเขาคืนทุน
ยังได้ลุ้นซื้อขายหลายราคา
แต่หนี้ใจไม่ได้เหมือนขายหมู
คนเรารู้มีจิตให้คิดหา
ทดแทนบุญคุณได้หลายเวลา
มีคุณค่าเกินหมูคิดดูเอา
อย่าให้ข้าวเขาให้มันไร้ยาง
ที่เลี้ยงร่างใจคนพ้นอับเฉา
อย่าลืมบุญคุณท่านเจือจานเรา
ตอบแทนเขาทันทีที่ควรทำ
อย่าเลอะเลือนเหมือนสัตว์เดรัจฉาน
ลืมคุณท่านเลี้ยงชุบอุปถัมภ์
คิดร้ายตอบแทนคุณที่หนุนนำ
ไม่เคยจำ..ข้าวนี้ที่เจือจุน....ฯ
5 กุมภาพันธ์ 2546 23:26 น.
ค้างคาวคืนคอน
...เวรกรรมทำก่อไว้ วันวาน
วันหนึ่งตามประจาน โจ่งแจ้ง
จิตดีชั่วมินาน นำส่ง คืนกลับ
สมที่กรรมเคยแสร้ง สิ่งสร้างตอบสนอง...
...ตรองสักนิดคิดทำกรรมใดไว้
กรองด้วยใจแล้วหมั่นกลั่นเป็นผล
พาชีวิตนิดนี้ที่เป็นคน
ให้หลุดพ้นความชั่วตัวสำคัญ
เหมือนวงล้อก่อกรรมทำเอาไว้
บนสิ่งใดมิแน่หากแปรผัน
หมุนย้อนคืนชื่นสุขทุกข์เทียมทัน
เป็นรางวัลชีวิตก่อนปลิดปลง
คนทำดีมีกรรมนำให้สุข
ไม่มีทุกข์ทางชั่วที่มัวหลง
คนทำชั่วตัวกรรมนำจมลง
ไม่เคยส่งสุขได้ให้นานวัน
เวรอันใดไหนสร้างทางกรรมเพียร
เป็นวงเวียนชีวิตคิดจักสรรค์
เลือกทางใดได้กรรมที่ทำกัน
จักตามบั่นหรือต่อก็เลือกเอา
ถึงทำดีนี้ไว้ไม่ปรากฏ
อย่าได้หมดอาลัยเหมือนใครเขา
ทำดีไปไม่ช้าค่าของเรา
จักเป็นเงาตราไว้ไม่ถูกลืม....ฯ