27 เมษายน 2552 14:21 น.
คุณหนูนก
ความคิดถึงมีมากอยากให้รู้
ลองนับดูดวงดาวคราวฟ้าใส
นับดูซิว่ามีอยู่เท่าไร
มันมากมายเกินนับได้ใช่ไหมเธอ
21 เมษายน 2552 16:34 น.
คุณหนูนก
ค่ำคืนเหงานั่งมองดาวบนฟ้ากว้าง
ช่างอ้างว้างเหน็บหนาวดาวสิ้นแสง
ยามใดจันทร์เด่นกลางฟ้าดาวอ่อนแรง
ต้องสิ้นแสงด้อยค่าในราตรี
โอ้ดาวน้อยยามสิ้นแสงเพราะจันทร์ผ่อง
ช่างเศร้าหมองไม่ต่างฉันในวันนี้
ต้องเจ็บเศร้าเพราะเธอไม่ใยดี
คงเพราะมีเขาเป็นจันทร์เด่นในใจ
ฉันจึงเป็นได้เพียงดาวสิ้นแสง
ต้องหมดแรงยามแสงจันทร์สดใส
เธอมองเพียงจันทร์บนฟ้าเด่นเกินใคร
มองข้ามไปดาวดวงน้อยด้อยราคา....
11 เมษายน 2552 13:10 น.
คุณหนูนก
ไม่รู้เพราะอะไร
จึงคิดถึงมากมายขนาดนี้
อยากรู้คนดี
จะคิดถึงฉันคนนี้..บ้างไหม
11 เมษายน 2552 13:06 น.
คุณหนูนก
เพราะรักจริงจัง
จึงเจ็บมากมาย
เพราะไม่เผื่อใจ
เจียนตายเมื่อรัก..ร้างรา
7 เมษายน 2552 12:46 น.
คุณหนูนก
ไม่รู้ว่าทำไม
จึงมีเธออยู่ในใจเร็วขนาดนี้
รักเธอ รักมากนะคนดี
แม้จะรู้ว่าเธอยังมี...ใครอีกคนข้างกาย
แต่ก็ยังคงรู้สึกดี ดี
แม้ว่ารักครั้งนี้มิอาจเป็นจริงได้
รู้ทั้งรู้ว่าต้องเสียใจ
แต่ไม่อาจเลิกรักเธอได้ จริง ๆ