ความคิดถึงมีให้ไม่เคยขาด มีกี่บาทก็ทุ่มไปไม่มีเหลือ ยอมอดทนทนกัดกินก้อนเกลือ เพียงเพื่อเธอมีความสุขก็สุขใจ แม้ตัวเธอจะมองเราไม่มีค่า แต่ดีกว่ามองไม่เห็นเลยใช่ไหม ไม่มีค่าแต่ก็เห็นอยู่ไกลไกล ถึงห่างใจแต่ก็สุขที่ใจเรา รอโอกาสที่เธอนั้นมองหา คนที่เห็นค่าของเธอมากกว่าเขา คนที่ดูแลเธอเหมือนเป็นเงา คนที่เฝ้ารักเธออยู่ไกลไกล หากวันนั้นเวียนวนจนมาถึง เธอจะซึ้งในหัวใจเธอบ้างไหม ฉันรักเธอเฝ้ารอเธออยู่นี่ไง ฉันดีใจที่เธอกลับมาหา "บุพการี"