27 ตุลาคม 2549 10:11 น.
คุณคนดี
สายลมพลิ้วพัดพาจากผาสูง
กลิ่นนกยูงรินรินส่งกลิ่นฝัน
คล้ายคนเขาร้อยคำมากำนัล
ว่ารักมั่นห่วงใยไม่ผันแปร
คุณคนดีซึ้งใจในมิตรภาพ
ซับซึมซาบว่าภูเขาเฝ้าแยแส
แม้อยู่ไกลส่งใจถามตามดูแล
มอบรักแท้ให้พักพำนักใจ
ฝากทะเลเห่ลมไปให้ภูเขา
ยังคงเฝ้าที่หาดฝันไม่หวั่นไหว
รักคิดถึงมั่นคงคนพงไพร
รับรู้ไว้ว่าห่วงล้น นะคนดอย
เมื่อมีรักจักมั่นไม่หวั่นไหว
ลองรักใครรักเต็มที่ไม่มีถอย
รักหมดใจแม้ฝันนั้นเลื่อนลอย
ยังคงคอยต่อไปไม่ร้างลา
อุปสรรคที่เอ่ยไม่เคยหวั่น
อยู่เคียงกันเท่านี้ที่ฝันหา
ขออยู่เคียงอ้อมใจไพรพนา
ปรารถนาเคียงเงาเราสองคน