6 พฤศจิกายน 2545 20:20 น.
คุซาโนะคุง
อย่าเหลียงมองกันเลยจะได้ไหม
เมื่อเห็นแล้วก็ผ่านไปซะดีกว่า
อย่าตอกย้ำให้ฉันเสียน้ำตา
เมื่อเห็นเธอมองมาอย่างชาเย็น
แววตาคู่นั้นในวันก่อน
เคยสะท้อนความจริงใจให้ฉันเห็น
บอกว่ารัก ซ้ำๆ ทุกเช้าเย็น
มาวันนี้กลับไปเห็นแม้ร่องรอย....
6 พฤศจิกายน 2545 20:15 น.
คุซาโนะคุง
จบกันไป! แค่นี้! จะดีกว่า
ทิ้งใจฉัน ให้อ่อนล้า อยู่ตรงนี้
ในเมื่อเธอ ไม่เคยคิด จะใยดี
ต่อจากนี้ เราต่างเดิน คนละทาง
อย่ามาพูด! ตอกย้ำ...ความรู้สึก
ให้ร้าวลึก ลงในใจ ที่อ้างว้าง
ไม่เสียดาย ความรัก ที่จืดจาง
เพราะรู้ดี เราแตกต่าง ที่หัวใจ
6 พฤศจิกายน 2545 20:11 น.
คุซาโนะคุง
รู้ตัวเองว่าฉัน
มิใช่คนสำคัญของเธอ
เพียงแค่ยัง! หวังดีเสมอ
และขอมีเธอ....เป็นหนึ่งในใจ
คงทำได้แค่คิดถึง
กับความห่วงใย ลึกซึ้ง ที่มีให้
ไม่เคยคิด ให้เธอ มอบหัวใจ
เพราะรู้ดี เธอมีใคร อีกหลายคน
6 พฤศจิกายน 2545 20:01 น.
คุซาโนะคุง
วันนี้ฟ้าใส
ฉันเดินไปบนท้องถนน
รอบข้างแน่นหนาด้วยผู้คน
สับสน วุ่นวาย สิ้นดี
-----------------------------------------
ลึกลงในใจ
อ้างว้างเดียวดายเหลือที่
สับสนยิ่งกว่าคนมากมี
วันนี้หัวใจร้าวราน
28 กันยายน 2545 17:22 น.
คุซาโนะคุง
ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแท็งโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา
ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดในลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที
ตดดีดี มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน
พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม
ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี
ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหนาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดตูด ปู้เบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว...
หน้าส่วนตัว
1630
