เทียวหาสารัตถะของชีวิต

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

  ท่องเที่ยวหาสาระไปในโลกหล้า

ท่องข้างหน้ามาถึงหลังยังแนวขวาง

ทางไหนไปได้สุดก็สุดทาง

ไปคนเดี่ยวเปลี่ยวร้างก็ย่างไป


  เที่ยวเจนจบพบโลกใหญ่ใบแสนกว้าง

ถ่อพาร่างเที่ยวทางเร่เถลไถล

แบกความหวังตั้งความคิดติดความนัย

เรียนเรื่องใหญ่เรื่องเล็กย่อมพร้อมเรื่องคน


  เทียวหาสารัตถะของชีวิต

ครุ่นความคิดในทุกทางระหว่างหน

เหนื่อยหืดจับ อาภัพ ท้อ ก็พอทน

เคี่ยวให้ข้นคนให้เข้มเต็มกำลัง


  เห็นหมดแล้ว มนุษย์จ๋าข้าเห็นแล้ว

ตลอดแนวสุดข้างหน้ามาถึงหลัง

แบกความเศร้า-ความสุขเล่นเช่นจีรัง

รัดเหนี่ยวรั้งยังมุ่งแบกไม่แยกตัว


  กิน กาม เกียรติ  เพื่อจะเพิ่มเติมไม่สิ้น

กาม เกียรติ กิน ยิ่งจะเพิ่มเติมไปทั่ว

เกียรติ กิน  กาม  ลามลุกไล่ไม่รู้กลัว

จึงเกลือกกลั้ว ลามทั้งโลกกระโหลกกระลา


  เห็นเต็มหูเต็มตามาก ไม่อยากเห็น

รู้เช่น เห็นทั้งชาตินี้ชาติหน้า

พานพบแล้วแผ้วพบผ่านพานพบพา

สรุปคือ. ..โลกหล้า ไร้สาระ