คงมีแต่แค่ตัวฉันที่ฝันเฟื่องเฝ้าแต่งเรื่องเติมราวต่อ ขอเติมฝันจดจ่อจากวันจันทร์หนึ่งถึงอีกจันทร์หมายจมมิดจิตร์ก็มั่นมันอยากเจอแอบเขียนบอกความในใจไปให้หมดไม่จับจด ค่อนจะออกประเจิดเจ้อหาก รักเธอข้างเดียว มันฟรุ้งเฟร้ออยาก รักเดียวข้างเธอ ให้ฟรุ้งฟริ้ง
กว้างเหลือเกินท้องฟ้า กว้างกว่ากว้าง.. ริมทะเลทึ่ว่างว่างยิ่งกว้างกว่า ว่างเพียงดักกักขังแม้แต่เวลา ราวกับว่าเวลาหยุดสุดการเดินทะเลกว้างเท่าเทียมฟ้า กว้างกว่ากว้าง ความอ้างว้างว่างทบเท่า เราขัดเขิน ทะเลใหญ่ ใจเราเล่าเหงาเหลือเกิน นั่งเพลินๆน้ำตารื้นชื้นนัยนา เหงานิ่งนั่ง นั่งนิ่งๆพิงความเหงา ที่ใหญ่เท่าทะเลกว้าง อยู่ข้างหน้า ไกลเกินก้าวยาวเกินไกลไปสุดตา ไกลเกินกว่าตะโกนไกลให้ใครยิน แล้วความว่างก็พลันหายสลายวับ ด้วยพาดทับของเงานกเพลินผกผิน ฉีกอากาศขาดเป็นทางระหว่างบิน ที่ว่างแหวกแตกเป็นชิ้นภินท์พังพลัน ในทะเลทีกว้างว่างกว้างกว่ากว้าง ในระหว่างที่ลังเลเหและหัน ใกล้จะพังรังจะแพ้. แต่ไหวทัน ด้วยปีกนกปีกน้อยนั้น อันบอบบาง- สอนให้สู้ให้รู้สิ้นให้บินสู้ ได้เรียนรู้ดูเรียนไล่ไม่เมินหมาง ดูเรียงไล่ได้เรียนรู้อยู่ในทาง เถอะ! ทะเลไม่กว้างกว่าปีกนก
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3650
