เพ้อเพียงจิตร์พิศวาสที่คลาดคลา ไล่ตามหาล่าตามหวงดวงฤทัย

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

 
ฟังเพลง ไม่อาจจะลืม ของ หนุ่มเสก  <http://www.youtube.com/watch?v=gRMb8_cIsbY> แล้วเกิดแรงบันดาลใจ ให้แต่งกลอนนี้ ฝากเพลงไว้กับกลอน และ ฝากกลอนไว้กับเพลงนะครับ  




  เหงาอีกแล้ว ไม่แคล้วเราเหงาอีกแล้ว

ไร้วี่แวว แม้แค่คล้ายจะคลายเหงา

ไม่มีทางตามมันทัน ให้บรรเทา

ทุกข์ยังเท่าทุกข์วันนั้นวันเธอลา


  ยังฝันถึง สิ่งซึ่งฉันยังฝันใฝ่

ยังตามไล่ ลากใจทรุดไปสุดหล้า

เพ้อเพียงจิตพิศวาสที่คลาดคลา

ไล่ตามหาล่าตามหวงดวงฤทัย


  เธอได้มอบให้รักมั่น แล้วพลันถอน

มาบั่นทอนถอนคำรักแล้วผลักไส

ริบให้รักแรมร้างวางไว้ไกล

เหมือนอยู่ในความมืดมิดนิจนิรันดร์
 

  ไม่อาจรักใครได้ใหม่   ไม่อาจรัก

ไม่อาจจักฝันถึงใคร ไม่อาจฝัน

ไม่อาจกั้นความเศร้าใจ ไม่อาจกัน

ทั้งหมดนั้นนั่นเพราะใจ ..ไม่อาจลืม