อ่านเจอขำขัน เอามาเขียนเป็นกลอนกวนอยากหายเหงาไหมเล่า เหล่าสหาย แบบบางเบาแสนสบายคลายที่เหงา ถ้าเช่นนั้น ย้ายมานั่งข้างๆเรา แล้วจะเล่าให้เพื่อนฟัง ดังภิเปรย ให้ไปหาคนที่เขาชอบเกาหัว เกาไปทั่ว หรือแกล้งจัดปัดผมเสย แท้จริงแล้วเหาอยู่ทั่วทั้งหัวเลย อย่าอยู่เฉยรีบจับเอาตัวเหามา เลือกตัวเดียวที่พุงกางร่างใหญ่ๆ จับมาไว้ให้เห็นรู้อยู่ต่อหน้า ประจงลูบหัวเล่นเจรจา แล้วบอกว่า แค่เบาๆไม่เอาตาย แล้วเอาเหาตัวนั้นหนามานอนลง วางให้ตรงลงที่หลังอย่างง่ายๆ เพียงจับเหามานอนหงายอย่างง่ายดาย แค่ให้เหานอนหงาย ก็“หายเหงา” <อิ อิ >
นั่งกอดความคิดถึงในคืนหนาวเหมือนอย่างคืนจะยืนยาวไม่สุดสิ้นน้ำตาไหล รินประดังหลั่งไหลรินเจียนท่วมใจที่แหว่งวิ่น ..จะสิ้นใจ..อยู่ทางนี้หนาวมากอยากให้รู้ลมไหวกรูใบไม้เกรียวร่วงหล่นไล่กราวเกรียวกรอบแกร็บ ดังไปไกลสุดจะรั้งน้ำตาไหว ในอาวรณ์ทนอยู่เดียวเปลี่ยวเปล่าได้ก็หลายปีแต่เหงาที่สั่งสม มันเกินซ่อนมันท่วมท้นล้นผุดสุดบั่นทอนซึ่งสะท้อนว่าสุดท้ายจะพ่ายมันคงพ่ายพับให้กับหนาวเป็นแน่แท้คงพ่ายแพ้ให้กับเหงาเป็นแม่นมั่นเกินกำลังให้ใจรับจับประจัญเพราะใจหวั่น มันหมดหวังกำลังใจ..ส่งจากใจที่ใกล้วายพ่ายความหนาวขอส่งข่าวคำสุดท้ายหมายมาให้มอบด้วยใจหมดทั้งดวงอย่างห่วงใยแค่ถามว่า ..เธอหนาวไหมดวงใจเอย