26 สิงหาคม 2554 12:40 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ตามองตาพาให้ใจสะทก
ตื่นตระหนกดั่งตากวางคว้างหวาดไหว
เหมือนตานกหลงฟ้าเวหาไกล
เกรงอันใดไม่เกรงเท่าเขารู้ตา
จึงมองผาดผ่านไปกระไรเลย
ทำอย่างไรใจเอ๋ยไม่เคยกล้า
หากยังขลาดแม้แต่แค่สบตา
ก็อย่าหวังวันข้างหน้า ว่าสบใจ
26 สิงหาคม 2554 12:38 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
รู้ว่าต้องเจ็บมากหากคิดถึง
แล้วเราจึงเตือนใจว่าอย่ากลับหวน
หากไปแล้วภาพในฝันพลันย้อนทวน
เจ็บล้วนๆนี้โทษใครไม่ได้เลย
อย่าไปเลยถิ่นที่เก่าเราเคยผ่าน
อย่าทำหาญเยือนเหย้าพักที่รักเผย
อย่าทำเป็นไม่ปวดใจดั่งไม่เคย
อย่าหยอกเย้ยยั่วเย้าความเศร้าตรม
ความคิดถึง ปราณีใครที่ไหนบ้าง
ความอ้างว้างห่างเหินนั้นเกินข่ม
ความคิดถึงจึงล้นหลามลามอารมณ์
ตราบสิ้นลม ตรมสิ้นรักตระหนักใน
โบราณว่า ความรู้ท่วมหูหัว
ยังเอาตัวไม่รอดได้ไฉน
นี่ความรักท่วมทั่วทั้งหัวใจ
มันจะรอดอย่างไรไหว นะใจเอย
17 สิงหาคม 2554 05:15 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
"เมื่อขาดเธอไป..
อยู่ที่ไหนก็เหงา*"
ยังจำภาพเธอได้ในเพลงเก่า
เพลงที่เรา เคยพร้องร้องพร้อมกัน
เคยรักมาก เท่าไรในใจนี้
เคยฝันดี ที่ฝันใฝ่ในใฝ่ฝัน
เคยซุกซอนซ่อนรักไว้ในคืนวัน
ไม่เคย..ฉัน ไม่ลืมแค่แม้นาที
ไม่เคยลืมละเลยที่เคยรัก
ไม่เคยพักใจปลีกหรือหลีกหนี
กี่ปีผ่านนานเคลื่อนกี่เดือนปี
แต่ใจพี่ยังไม่แพ้แก่เวลา
มองที่ว่างระหว่างที่ใจพี่ว่าง
ตาอ้างว้างยังมีหวังพลังกล้า
ตายังมีความหมาย ในสายตา
ถึงแม้ว่าสิ้นความหมาย ในสายใจ
* บางตอนพลงจากโฆษณา เครื่องดิ่ม เป๊ปซี่ สมัย พ.ศ. 2526
http://www.youtube.com/watch?v=9eiyuVKEebI&feature=related
17 สิงหาคม 2554 05:01 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เช้ายังเป็นช่วงเช้าอยู่ช้าๆ..
ลมพลิ้วลมยังพรมมา เอื่อยอ้อยอิ่ง
เงาใบไม้ขยับใบเพียงไหวติง
ใจเรานิ่งสนิทใจไร้อาทร
เมื่อไรัรักก็พักใจให้ไร้รัก
เพียงวางพักหัวใจเก็บไว้ก่อน
เอาวางไว้ไม่อ้างว้างวางอาวรณ์
เลิกแรมรอนดิ้นรนดั้นสวรรค์ใด
ไม่รักใครแต่มิใช่ว่าไร้รัก
ยังพร้อมพรักจะรักชอบตอบใจได้
เพียงวันนี้ที่อยู่ว่างขอวางไป
วางเอาไว้ใจว้าเหว่ในเวลา
ว่างใจไว้ให้ใจวางอย่างแจ่มใจ
วางเอาไว้ให้ใจว่างอย่างแจ่มจ้า
จะอ้างว้างก็วางลงปลงอุรา
จะอ่อนล้าอาวรณ์บ้างก็ช่างมัน
..จะไหวหวั่นใจบ้างก็ วางใจ..
10 สิงหาคม 2554 03:35 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เจ็บเท่าไรใจนี้หนอก็ไม่จำ
ทุกข์กระหน่ำย่ำใจให้ชาด้าน
ช้ำแสนช้ำกระหน่ำท้นก็ทนทาน
เพียงไม่นานก็อภัยที่ใครทำ
ไม่จำเจ็บไม่เก็บแค้นให้แน่นทรวง
แม้เจ็บล่วงค่ำยันเช้ายาวหลายค่ำ
จำแต่รัก ไม่จำร้าย คล้ายไม่จำ
คิดย้ำคำ ต้องผ่านเลยที่เคยราน
ให้ผ่านเลยใจเคยรานผ่านให้หมด
ไม่เก็บกดอาการไว้ให้ฟุ้งซ่าน
จำ-เลยไป ไม่จำใจในวันวาน
ผ่านวันผ่าน ทุกข์หายสบายใจ
แล้วลมรักก็พัดหาย้อนมาหวน
พัดย้อนทวนกลิ่นรักเก่ามาเย้าใหม่
ใจเปี่ยมหวังไม่ระวังยั้งระไว
ที่ไหนได้ เพียงลมหลอกมาหยอกเรา
เจ็บคราวนี้จะโทษใจใครไม่ได้
จำเลยร้าย คือใจนี้ที่โง่เขลา
เพราะไม่จำ ที่ช้ำใจแม้ไม่เบา
บทเรียนเก่า ที่หลอกลวงหมดดวงมาน
เจ็บนี้หนอขอ "จำใจ" ไว้ที่นี่
เป็นครั้งที่เจ็บชัดอย่างจัดจ้าน
จำไว้หนำประจำใจไว้ประจาน
ว่าร้าวรานลึกล้ำเพราะ "จำ-เลย"
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1503
