29 ธันวาคม 2553 15:06 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เขียนถึง.. คนช่างเขียน
ผู้วนเวียนในวันวี่ที่แสนเหงา
คิดถึงมากหลากล้น อดทนเอา
เหนื่อยใดเท่า เหนื่อยในรักไม่พักนอน
พักผ่อนเถิดจงพัก เพื่อนนักเขียน
ที่พากเพียร เขียนกลอนรักจงพักก่อน
เพื่อหัวใจได้ผ่อนล้า วางอาวรณ์
เอาไว้ตอน นอนหลับตาค่อยว่ากัน
ไป ไปเขียนกลอนในฝันให้มันแจ่ม
ให้ชื่นแช่มชมชิดติดสวรรค์
ให้หรูเลิศบรรเจิดจิตนิจนิรันดร์
ให้ความฝัน เปิดหัวใจเทใส่กลอน
ขุดมาเขียน เรียนฤดีลึกที่สุด
ให้มันผุด พร้อมพรัก เพลงอักษร
ฟังหัวใจ ร่ายเพลงฝัน รรรรร*
ชวนไปนอนให้ฝันซน ด้นกลอนเอง
หมายเหตุ * รรรรร (นิยมอ่านว่า ระ-รัน-รอน) = เป็นชื่อคน ไม่มีความหมายตามพจนานุกรม แต่เจ้าของชื่อ หรือคนตั้ง ผู้หนึ่ง ให้ความหมายว่าเป็นที่รักของทั่วไป โดยมี ตัว ร เป็นธาตุ และ ร หลายตัว แปลว่า รัก มากๆ คนที่เขียนด้วย ร 6 ตัว บอก ว่าเป็นที่รักของ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย
26 ธันวาคม 2553 15:43 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ขอโทษที วันนี้พี่ขอเมา
กระดกเหล้า เขียนกลอนรักที่หักบิ่น
รินเข้าไปให้ดั่งว่า น้ำตาริน
ไม่เคยสิ้นที่มึนเมาทั้งเหล้า-ใจ
เป็นคนเหงา ก็ควรรู้อยู่อย่างเหงา
ทุกข์ร้อนเผาเอาเหล้าสาดอาจช่วยไหว
ดูทีว่า ใครกันแน่แน่กว่าใคร
ไม่เท่าไหร่หรอกรักเอย ไม่เคยกลัว
จะได้รู้ ว่าทนเศร้าได้เท่าไร
ทนเข้าไว้ ทนแค่ตายถวายหัว
ไม่สนว่าฟ้ามืดมน หม่นมืดมัว
ใจระรัวเมื่อร้างไร้ ใจอีกดวง
อยากจะไป ก็จงไปให้สมอยาก
ไม่เรื่องมาก จากไปเลยไม่เคยหวง
ความรักก็เอาไปซะ จะไม่ทวง
เรื่องทั้งปวงให้จบลงตรงคำลา
จะกินเหล้า นั่งรอส่งแค่ตรงนี้
ให้ไปดีมีโชดชัย ไปมีค่า
หากไปแล้วไม่ไปลับอยากกลับมา
ซื้อโซดามาฝากหน่อย จะคอยเธอ
อีกแหนมย่าง ทอดมันปลา ขาไก่ปิ้ง
หอมจริงๆ คิดย้อนหลังก็ยังเผลอ
น้ามยายไหย กระเพาะลั่นถึงขั้นเรอ
ประเจิดเจ้อ วอนอย่าโกรธโทษคนเมา.. อิ อิ