18 พฤศจิกายน 2553 12:47 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เหมือนว่าวันหนึ่งวัน ช่างสั้นนัก
ฟังเพลงรัก ฟังเท่าไรไม่เคยอิ่ม
คุ้นๆคำ ยังจำได้ประพายประพริม
แอบอมยิ้ม ยามเพลงเก่ามาเย้าใจ
อยากฟังซ้ำและฟังย้ำ ถ้อยคำหวาน
สุขสราญปานปิ้มว่า น้ำตาไหล
ไม่ใช่เศร้าสลดล่วง ดวงหทัย
แต่อิ่มเอมในดวงใจไม่อาจเลือน
เหมือนจะจำวันเก่าได้ ในใจคุ้น
เหมือนจะหมุนย้อนมาใหม่ก็ไม่เหมือน
ภาพความหลัง ยังติดตามาติดเตือน
เวลาเคลื่อนใจไม่คล้อย ย้อนรอยวัน
มองย้อนไปในวันก่อนย้อนวันเก่า
อย่างกับเราล่องลอยเลื่อนเสมือนฝัน
ยังได้กลิ่นของเพลงชื่นอยู่ครื้นครัน
หดทั้งชีพ ลดหมดสั้นแค่วันวาน
ชีวิตใช้ให้ยากไปก็ใช่ที่
เรายังมีวิมานแมนที่แสนหวาน
เอมอาศัยในดนตรีคีตการ
ดั่งวิมานของดวงใจในเพลินเพลง
11 พฤศจิกายน 2553 02:37 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
นอน กันหนาแก้วตาชวนมานอน
หลับ พักผ่อน หลังเวลากินอาหาร
ไม่ ต้องกังวลหมองท้องจะมาน
รู้ อาการว่าอ้วนแน่ แต่.. แล้วไง
นอน นานๆ ให้อาหารค่อยๆย่อย
คู้ เล็กน้อยตะแคงขวาเข้าท่าไหม
ไม่ กลัวอ้วน ไม่กลัวฉุ นอนจุใจ
เห็น ใครๆที่เขาอ้วนล้วนมีตังค์
(หุ่นเสี่ย หุ่นซ้อ ว่างั้นเถอะ..)
10 พฤศจิกายน 2553 14:46 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันที
วันนี้มีเรื่องราวมาเล่าขาน
อยู่ที่บ้านหลังนี้หนา มาก็นาน
วันผันผ่านก็เพียงพบสงบเย็น
แต่วันนี้มีเหตุอาเภทใหม่
ทนไม่ไหวต่อตานี้ ที่ได้เห็น
ช่างยั่วยวนป่วนใจแปลก แยกกระเด็น
ไม่เคยเป็น เลยแปลกใจเมื่อได้ดู
ป้าข้างบ้านนึกสนุกลุกมาแต่ง
กางเกงแดง-ขาสั้นกุดสั้นจุ๊ดจู๋
ใส่บิ๊กอายแล้วย้ายร่างมาให้ดู
ยอดพธู สวยกว่าใครในปฐพี
บอกว่าแต่งแบบเกาหลี ไม่มีผิด
เขียนขอบตาดำปิ๊ดจนมิดหมี
เต้นไปพลางอย่างเพลง nobody
โอ้คนดีช่างยั่วยวน ..ชวนให้บวช
10 พฤศจิกายน 2553 12:59 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ชวนดื่ม
เพื่อให้ลืมเรื่องเก่าที่เศร้าสร้อย
เพื่อให้ลืมเรื่องหลังยังฝังรอย
เพื่อไม่คอยค้างคาเวลานาน
ชวนดื่ม
เพื่อหยิบยืมช่วงนาทีที่แสนหวาน
ดั่งเที่ยวท่องล่องฟ้า-สุธาธาร
ช่างเบิกบานเริงละเล่นเช่นคนธรรพ์
...
ที่ชวนดื่มมิใช่ปลื้มดื่มสุรา
เดี๋ยวจะโดนโยนข้อหามาใส่ฉัน
บอกไว้นิดก่อนถือโทษมาโกรธกัน
ชวนดื่มนั้น น้ำจับเลี้ยง เยี่ยงอากง
10 พฤศจิกายน 2553 12:57 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ชวน-นอบ..
ตามระบอบธรรมเนียมไทยวิไลหรู
การเคารพนั้นประเสริฐน่าเชิดชู
นอบคุณครู นบผู้ใหญ่ ไหว้ฟ้าดิน
เมื่อจะไปก็ต้องลา มาก็ไหว้
หมั่นทำไว้ เสริมศิริไร้ติฉิน
ไปที่ไหนใครเมตตา ทั่วธานินทร์
ไม่เคยสิ้นคนรักใคร่ ได้ใจมา
..ที่มาบอกชวน นอบ เพราะชอบนวล
ไม่ได้กวนแกล้งกลั่นปั่นภาษา
พูดไม่เก่ง ยังอายคำจำนรรจา
จึงเขียนมา ชวน-นอบ เพราะชอบนวล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
800
