28 มกราคม 2553 13:48 น.

ทำไม "นาง" มักอ้วนกว่า "นางสาว" ^__^'

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

ฟัง joke จากในวิทยุมา เอามาแต่งเป็นกลอนขำนะครับ 



  คนสงสัยทำไม "นาง" ชอบร่างอ้วน

ไม่สมส่วนดัง "นางสาว" พราวระหง

นักวิจัยสงสัยในจำนง

จึงติดกล้องส่องส่งให้รู้ไป


  เป็นกล้องวงจรปิดติดตามบ้าน

ไม่ทันนานรู้ผลลัพท์ดับสงสัย

พฤติการ พฤติกรรมทำอย่างไร

นักวิจัย พบต่างกันหนึ่งขั้นตอน


  นางสาวเปิดตู้เย็นเห็นของกิน

ตัดใจสิ้น รีบไปนอนสะท้อนถอน

นางไม่สาวก้าวมองเมียงในเตียงนอน

แล้วก็ย้อนมาเปิดตู้เย็นแทน ..หุ หุ  




ที่จริงต้นฉบับเขาว่า 

At night, single woman saw what in the fridge, and go to the bed. Married woman saw what's in the bed, and go to the fridge.				
26 มกราคม 2553 23:31 น.

คนใจร้ายฯ 2

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

เขียนกลอนคนใจร้ายฯไว้ มีคุณ คนเมืองน้ำ และ คุณ ไม้หอม มาแต่งต่อแบบมาตรฐานนางเอกละคร ผมก็เลยแต่งตอบ แบบมาตรฐานพระเอกละครลองดู ติดตามอ่านได้นะครับ 





  ให้เราจากกันวันนี้ จะดีกว่า

ในเวลา ความหวังดียังมีผล

ก่อนที่ทุกข์ภัยโถมถามาผจญ

ก่อนที่คนรักจะกลายคล้ายเปลี่ยนแปลง


  เพื่อจดจำส่วนที่ดีของชีวิต

เพื่อไม่คิด เหนื่อยร้ายพาลหน่ายแหนง

ให้รักในความทรงจำได้สำแดง

ยังเป็นแสงนำชัยให้ใจเรา


  หากอยู่จนแบบทนอยู่อุดอู้อับ

บ้านแคบคับอับอู้ดูอับเฉา

ริ้นก็ไต่ไรก็ยุ่งยุงกัดเอา

ฉันคงเศร้ารู้สึกผิดคิดละอาย


  รู้ว่าเธอมีธาตุทนเป็นคนสู้

แต่จะอยู่เพื่อทนไป คงไม่ได้

บอกให้เธอจากไป ใจจะวาย

คนใจร้ายจะขอทนแค่คนเดียว



				
25 มกราคม 2553 12:16 น.

จากคนที่ใจร้าย คล้ายไม่รัก

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

อ่านกลอนตัดพ้อต่อว่าคนใจร้าย เลยลองสวมบทคนใจร้ายดู 

อ่านเล่นเป็นนิยายประโลมโลกย์ นะครับ




  จากคนที่ใจร้าย คล้ายไม่รัก

ทำเหมือนผลักใสห่างต่างวิถี

เหมือนว่าใจ ไม่รัก แม้รักมี

ห่วงคนดีจึงขอห่างแยกทางกัน


  คนใจร้ายคล้ายสับสนปนโศกเศร้า

เมื่อเห็นเธอ ต้องจมเหงาเศร้าโศกศัลย์

และอาจต้องเศร้ามากหลายอีกหลายวัน

เศร้าเธอนั้นไม่ต่างมีดกรีดที่ใจ


  แต่คำรักคำเดียวให้ คงไม่พอ

ฉันทดท้อเมื่อเธอยากลำบากไร้

อยู่กับคนจนเช่นนี้ดีอย่างไร

อนาคตอยู่ที่ไหนไม่เห็นเลย


  คนใจร้ายคล้ายจะไล่เธอไปพ้น

หากน้ำตาบ่าไหลหล่นลงเฉยๆ

ร้องน้ำตาท่วมใจอย่างไม่เคย

ดวงใจเอ๋ย เจ็บกว่าไฟเผาไหม้ทรวง


  ไล่เธอไกลแม้ว่าใจ รักกว่ารัก

ไม่ทายทักถึงแม้ว่า ห่วงกว่าห่วง

เพื่อให้เธอลืมเรื่องหลังหมดทั้งปวง

เวลาล่วงผ่านลง เธอคงคลาย


  วันหน้านั้น เธอจะมีชีวิตใหม่

เรื่องปวดร้าวในใจบางจางหาย

เวลาที่เธอสิ้นเหงาความเศร้าวาย

คนใจร้ายยังใจหมองสองเท่าเธอ..


				
20 มกราคม 2553 14:20 น.

- Life is good -

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน




  ดื่มด่ำร่ำโศกในโลกเศร้า 

รอคอยรักเขาเฝ้าแต่หมอง

วาดหวังตั้งตาไว้ได้แต่มอง

คล้ายจะต้องข้องจิต คิดตัดใจ


  เหมือนว่ามีหัวใจไว้แค่รัก

ไม่อาจหักห้ามปราม ตามวิสัย

ของคนที่อ่อนแอแพ้เรื่อยไป

แพ้อะไรไม่สู้แพ้แก่ใจตน


  จะชนะใครเขาได้เมื่อใจแพ้

เมื่อมันอ้อนอ่อนแอตั้งแต่ต้น

หมดหวังพบประสบสุข ท้นทุกข์ทน

จะกี่หน ก็เหินห่างหมดทางเดิน


  เมื่อนั่งดูฟ้ากว้างกว้างก็ว่างเปล่า

ทางก็ไกลจะย่างก้าวก็ขัดเขิน

ทำสิ่งใดก็ลำบากยากเหลือเกิน

จะเพลิดเพลินสิ่งใดก็ไม่มี 


  .. กลับมานึกตริตรองมองแบบใหม่

ว่าทำไมทั้งชีวินสิ้นสดศรี

ทั้งเรา-เขา ใกล้-ไกลไม่เห็นดี

เป็นอย่างนี้นานไปไม่ได้ความ


  โลกมันเป็นของมันเช่นนั้นเอง

อย่าคร่ำเคร่งเครียดขังตั้งคำถาม

ชีพไม่ยาว ยืมมาอยู่เพียงครู่ยาม

ปล่อยให้งาม ตามวิถีที่มันเป็น


  โลกนี้มีพร้อมสรรพ์ร้อยพันอย่าง

เราต่างหาก ต้องเลือกทางอย่างที่เห็น

และเลือกได้ ตามประสงค์ตรงประเด็น

หยอกโลกเล่นเบาเบาอย่างเข้าใจ


  โลกนี้มีไว้เดิน เผชิญหน้า

หาใช่มีขึ้นมาเพื่อแบกไม่

ควรเป็นสุขทุกก้าวย่างแม้ทางไกล

มองโลกใหม่ ไล่โลกหม่น ทุกคนดี 


  เลิกดื่มด่ำร่ำโศกในโลกเศร้า 

เลิกรอคอยรักเขาเศร้าหมองศรี

จะผิดหวังมากี่ยามก็ตามที

ต่อแต่นี้ จะท่องไว้ Life is good



				
8 มกราคม 2553 14:08 น.

ฉันไม่ใช่ผู้กล้ามาจากไหน

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน




  เห็นผู้กล้าชาญโลกโชกโชนศึก

ช่างหาญฮึก ต่อสู้มารที่ผลาญหล้า

สู้เพื่อช่วงชิงชัยในโลกา

กล้าทายท้าทุกมารผลาญผจญ


  ฉันไม่ได้กล้าหาญไปปานนั้น

แค่ด้นดั้นไปตามทางระหว่างหน

ของชีวิตธรรมดาสามัญชน

แค่เป็นคนอีกคนกล่นเกลื่อนเมือง


  อยู่นิ่งๆจริงใจแน่แค่นิ่งๆ

ไม่สุงสิงกวาดตามองหาเรื่อง

ต้องขอโทษโปรดอภัยหากใครเคือง

ไม่ปราดเปรื่อง เรื่องแข่งขันประชันชัย


  เห็นผู้กล้าประดานั้น ล้วนโดดเดี่ยว

เมื่อแลเหลียวหามีคู่อยู่เคียงไม่

แม้ร้อยพันคนห้อมล้อมและพร้อมใจ

ผ่านวันไปก็เหลือแต่แค่เอกา


  คิด.. ผู้กล้า ต้องเก่งการด้านกอบกู้

จิตมุ่งสู้ ออกหน้าเดินเผชิญหน้า

ไมมีเหลือพลังใดในชีวา

เพื่อจะมาดูแลคนที่ตนรัก


  เมื่อ ..ผู้กล้า ได้ชัยในชีวิต

อาจเพียงนิด จิตที่ปลื้มลืมตระหนัก

ด้วยมีคนรุมล้อมหลายมากมายนัก

ยากยิ่งนักจะรักตอบมอบใครดี


  จบสุดท้ายไร้คนอยู่กับผู้กล้า

ด้วยมีแต่ เวลาทำหน้าที่

เวลาเพื่อไว้รักใคร หมด ไม่มี

เศร้าชีวี อยู่หงอยเหงาเฝ้าละเมอ


  ฉันไม่ใช่ผู้กล้ามาจากไหน

ยังหวาดใจจะไร้คู่อยู่เสมอ

ยังขลาดขามอุปสรรคที่มักเจอ

กล้ารักเธอ  ..ก็ยิ่งใหญ่แก่ใจแล้ว



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน