4 เมษายน 2552 23:15 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แจมกลอน สับสน ของ somebody
ยกมาไว้ต่างหากครับ
จะอยู่หรือจะไปให้ใจนิ่ง
ยอมรับความจริงที่ปรากฏ
ต้องคุมใจไม่ทุกข์ท้อรันทด
ตรงหรือคด ก็คนอื่น ให้ยืนดู
ขอให้ใจเราตรงรักคงมั่น
เปลี่ยนวันไม่เปลี่ยนใจให้อดสู
เสริมสร้างเข้าไว้เถิดชื่นเชิดชู
แล้วจะรู้เมื่อวันผันเข้ามา
รักด้วยสติ ใจ แจ่มใสสว่าง
แจ่มกระจ่างในทางรักอันสูงค่า
อย่ารักด้วยความสับสนหม่นอุรา
เชิดบูชารักทุกห้วงด้วยดวงใจ
กลอน สับสน ของ somebody
วุ่นวายสับสนเหลือเกินหัวใจ
จะมีใครคนไหนเข้าใจฉัน
เขาคนหนึ่งทุกวันนี้ที่คบกัน
ทำให้ฉันสับสนในหัวใจ
ควรจากไปหรือว่าควรที่จะอยู่
ความรู้สึกที่พร่างพรูเพราะหวั่นไหว
ฉันคิดมากหรือว่าเป็นเพราะใคร
ตอบได้ไหมฉันควรทำไงดี
เธอห่วงใยและแคร์เขาคนเก่า
กลัวจะเหงากลัวจะไม่สุขขี
ฉันไม่สนที่ผ่านมากับท่าที
ที่เธอมีให้เขาอยู่เรื่อยมา
ในวันนี้รู้ตัวดีไม่ไหวแล้ว
ใจเริ่มแป้วเมื่อรู้เธอห่วงหา
ยังอาลัยคนเก่าที่จากมา
ทุกเวลาคงจะห่วงและหวงกัน
ฉันคนใหม่ในใจสุดจะช้ำ
ต้องกลืนกล้ำไม่คิดจะหุนหัน
ไม่อยากคิดเรื่องอะไรอย่างฉับพลัน
ให้คืนวันพิสูจน์ให้แน่ใจ
ในวันนี้ผ่านมาก็นานนัก
ก่อความรักในใจฉันมากแค่ไหน
ยากเหลือเกินหากจะคิดเดินจากไป
เหลือทิ้งไว้เพียงหัวใจรักของเธอ
เพราะรักเธอมากมายเกินถอนออก
ใช่ลวงหลอกเคยบอกเธอเสมอ
รักที่ให้มาจากใจมอบให้เธอ
ครั้งแรกเจอไม่คิดจะเปลี่ยนไป
แต่ครั้งนี้เธอคนดีชัดเจนนัก
ว่ายังรักเขาคนเก่าไม่ไปไหน
ฉันสับสนเหลือเกินในหัวใจ
ทำอย่างไรควรจะอยู่หรือไปดี
4 เมษายน 2552 15:56 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แจมกลอน อ่าน เรียน เขียน คิด ของ อรุโณทัย
แปลงบางวรรคให้เนื้อหาทั่วไปมากขึ้นครับ
-- แรกเขียนกลอนสุดฝืดมือ อื้อหือ แป้ก
หาคำแรกมาเริ่มก็ติดขัด
เขียนไป เนื้อกลอนจืดชืดชะมัด
วนวนหัด เขียนขยำ เขียนขยำ
-- แล้ววันหนึ่งรักผ่านมาประสารัก
เข้ามาทัก หัวใจรอนร่ำร่ำ
อยู่นิ่งๆก็ทุกข์หนัก ด้วยรักทำ
ร้อนใจล้ำตุ้มต่อมไม่ยอมนอน
-- บอกใครก็ไม่ได้ มันอายเขา
เชี่ยวชำนาญการเหงาไม่ต้องสอน
หนักใจหนัก ระบายใจได้ด้วยกลอน
ใช้อักษรผ่อนรักที่หนักใจ
-- ออกกลอนเร็วปานว่าขึ้นม้าออก
ลื่นระรอกถ้อยความตามหลั่งไหล
เนื้อกลอนหวานซึ้งซาบอาบหทัย
จบกลอนได้ซาบซึ้งตรึงติดตรา
-- จึงขอแนะ มือใหม่ ให้เรียนรัก
ชุ่มชื่นนัก ก่อนจะเรียนเขียนภาษา
กลอนดี ไม่ได้เขียนด้วยปากกา
เชื่อเถิดหนา กลอนดีเขียนด้วยใจ
4 เมษายน 2552 14:07 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
..ฟ้าหม่น
เห็นตาเธอก็รู้ว่าฝนตก
แสงสีทองสาดเฉียง
หันหลังให้ดวงตะวัน
แล้วหันหลังกลับ
..ไม่ดูรุ้ง
4 เมษายน 2552 14:04 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แสงเงาสร้างภาพที่เดิม
เงาฉายซ้ำ
แต่เวลาไม่เคยหยุดนิ่งซ้ำเดิม
-- เศร้าโศก
ฉันร้องไห้ด้วยน้ำตาเดียวกับเธอ
อยู่นิ่ง หายใจเบาๆ
3 เมษายน 2552 13:59 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เมื่อนั่งที่เดิมอยู่ทุกบ่อย
ภาพเห็นก็พิมพ์ตา
ใบไม้ใหม่ งอกมาใบเราก็รู้
ดาวเคลื่อนไปนิดเราก็รู้
แต่ว่ามันเป็นดาวดวงเดิมหรือไม่
-- เพราะสิ่งที่สะท้อนมาจากดาว
คือฉันที่เปลี่ยนมุมไป
เปลี่ยนอยู่ทุกขณะจิต
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
975
