29 เมษายน 2552 20:58 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เห็นข้างบ้านเขาแต่งกันฉันแอบจ้อง
มองม๊องมอง มองหมองหมอง แล้วก็หมอง
แต่งงาน เป็นอย่างไรใคร่อยากลอง
แต่แล้วต้องหมดหวัง ตังไม่มี
มีสองร้อย ทั้งกระเป๋าเศร้าจริงฉัน
ทั้งบัญชีมีสองพันเท่านั้นนี่
คงหมดหวังแล้วใจ ..ทำไงดี
ปิดบัญชี ซื้อผ้าไตรไปบวชเลย
29 เมษายน 2552 12:56 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เรายังมองอยู่
แม้ตอนปิดเปลือกตาลง
ไม่เห็นไม่ใช่ไม่มอง
.. มันมีการมอง
และมันมีการมอง เห็น
แล้วมันมีการมอง ไม่เห็น
29 เมษายน 2552 12:54 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
คิดถึงผัดซีอิ๊วที่ไม่อร่อย
ทำไมไม่รู้ ทำไมไม่คิดถึงผัดซีอิ๊วที่อร่อย
แต่ในโมงยามที่แล้งไร้นี้
-- มีน้อยนั้นต่างจากไม่มี มากนัก
หนึ่งมีน้อย ก็ยังมีหนึ่ง
หนึ่งห่างจากศูนย์ หนึ่งหน่วย
หนึ่งห่างจากสอง ก็หนึ่งหน่วย
..แต่เป็นหนึ่งหน่วย
ที่ไม่เท่ากัน
28 เมษายน 2552 02:27 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
จำเป็น คือจำได้ ไม่ลืมจำ
ไม่เคยทำเป็นจำเลย เลยไปไหน
จำ อยู่ที่ประจำคือจำใจ
จำ เลยไปว่าใจจำ ฉันจำเป็น
28 เมษายน 2552 02:17 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ยืนขึ้น..
ชี้นิ้วไปยังสิ่งที่คุณกลัวมากที่สุด
ไม่ต้องปิดตา
-- สิ่งต่างๆมีเหตุผลให้เป็นไป
และมันมีเหตุผล ที่มันจะไม่มีเหตุผลด้วย
-- บอกให้ฉันฟังสิ
ฉันอาจไม่ได้ตอบคำถามของเธอ
แต่เธอจะได้ฟังคำถามอีกครั้งหนึ่ง
เธอจะรู้คำถามดีขึ้น
-- และการรู้ว่าธอยังมีชีวิต
และสามารถถามคำถาม
นั่นคือคำตอบ มากกว่าครึ่งของคำถามแล้ว