26 มีนาคม 2552 12:26 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
กลางคืนเงียบ
เสียงความคิดถึงที่ดังลั่นอยู่ในฉัน ยิ่งดัง
คิดถึงคืนวันเก่า ที่เวลาของเราหายไปไหนสิบปี
แล้วเวลาทั้งหมดก็ย้อนกลับคืนมาในวันเดียวจากข่าวเธอ
คนเดียว บรรจุเวลาสิบปีได้ง่ายหรือไร
-- ฉันจมตัวลงในเพลงหวานของใครไม่รู้
ร้อยเพลงพันเพลง
เพื่อละลายกลายเป็นความรู้สึกอันนามธรรม
สลายตัวตนคนหนึ่งคน
กลายเป็นแค่ความรู้สึกคิดถึงกลุ่มก้อนหนึ่ง
ที่หายไปแล้วสิบปี
-- ละลายล่องลอยไปในกลางคืน
ในความทรงจำย้อนคืน
-- ละลายล่องเลื่อนไหล
ไปในคืนอันเงียบสงัด
26 มีนาคม 2552 12:19 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เมื่อผิดต่อรักเช่นนี้
ฉันยินดีเดินไปสู่โทษานุโทษ
ณ ต้นเวลาฤดูใบไม้ผลิ
-- ดอกตูมแหลมพราวทั้งต้น
ฉันจะยืนให้แหลมบรรดานั้น
แทงทะลุดวงใจ
ออกมาบานอีกข้างหนึ่ง
-- ให้เธอเห็นสวยดอกไม้ที่บาน
ผ่านออกมาจากหัวใจ
ส่วนฉันเจ็บที่ดวงใจแค่นี้
ไม่เป็นไร..
25 มีนาคม 2552 11:35 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ที่ศาลาไม้เลื้อยเหลือง
เหลืองไปทั้งหลังคาศาลา
มีต้นไม้แดงตรงมุม
ดอกไม้แดงร่วงเกลื่อนดิน
ตกดินเปล่าดาย
-- เสียดาย
ความแดงมีเพียงให้ดินดู
ดอกไม้แดง แดงเหลือเกิน
25 มีนาคม 2552 11:33 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ใบไม้ใหม่ปลายกิ่ง ต้นฤดูใบไม้ผลิ
คล้ายเปลวไฟใหม่ปลายเทียน
นิดน้อย เรียวแหลม ยังไร้สีสัน
แต่ สวยงามที่การคาดหวัง รอคอย
เราหวังอย่างเต็มเปี่ยม
..ในความสว่าง และความอบอุ่น
ที่เห็นได้จากการเริ่มต้นตรงนั้น
เห็นคำมั่นสัญญา ว่าความอบอุ่นจักต้องมา
-- งดงามความหวัง
อดทนและรอคอย
23 มีนาคม 2552 12:10 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
อีกเป้าหมายของการเป็นชีวิตที่มีตา
Seek for perfect curve
ค้นหาเส้นโค้งสวยสัมบูรณ์
ไม่มีเสียงกีตาร์เกะกะ
ไม่มีเส้นผมตกปรกมาบัง
ไม่มีดอกไม้แห้งโรยก่อนเวลา
-- และมีชีวิต อยู่ในเส้นโค้งนั้น