22 ตุลาคม 2552 14:30 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
คืนจันทร์ฉายคล้ายความฝัน วันไกลห่าง
มองฟ้ากว้าง หมางใจหมองครองใจหม่น
ฟ้ากว้างไป ใฝ่คำนึงถึงอีกคน
เกินจะด้น กล่นน้ำตากว่ากล้ำกลืน
เจ็บใจจันทร์ ที่มันฉายคล้ายเย้าหยัน
ย้อนวันเก่าเรามีกัน วันระรื่น
ต้องใจแข็งแกร่งเท่าไรให้ใจยืน
กลั้นสะอื้นกลืนก้อนตรม ที่ขมใจ
จันทร์สว่างกลางฟ้าเวลาดึก
ยิ่งเจ็บลึกระทึกท้นกว่าทนได้
ฉายอยู่นั่น ฉันอยู่นี่ไม่มีใคร
ยืนตรมไหม้ใต้แสงจันทร์กลั้นน้ำตา
22 ตุลาคม 2552 14:28 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
บินจากขั้วโลกเหนือ บ่ายหน้าขั้วโลกใต้
ผ่านโลก ผ่านความจริง
ยังไม่ถึงความตาย
จึงสุดท้ายที่ขั้วโลกใต้
...
ผ่านโลก ผ่านความจริง ไม่ผ่านความตาย
ไปไหนก็ได้
18 ตุลาคม 2552 13:20 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เข่งหนึ่งใบ..
ยังน่าสนใจกว่าคนหนึ่งคน
เพราะคนอาจไม่ประกอบด้วยเข่ง
แต่เข่งอย่างไร ต้องประกอบด้วยคน
.. แถมยังมีอีกเข่ง
18 ตุลาคม 2552 13:17 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ไม่ ทวงถามความรักเราที่เก่าแก่
รัก ผันแปรไปตามกาลที่ผ่านผัน
ไม่ ตัดพ้อหากมันลด หมดรักกัน
ว่า ไปแล้วคือฉันนี้ ไม่ดีพอ
ขอ อย่างเดียวขอให้จิตเธอคิดถึง
อย่า เครียดขึ้งโกรธกันเท่านั้นหนอ
ลืม รักได้ อย่าลืมใจที่เฝ้ารอ
กัน คนท้อรอเก้อเมื่อเธอไกล
ไม่ ได้เป็นคนที่ใช่ ได้ยืนข้าง
ห่วง ห่างๆสักนิดหนอ ขอได้ไหม
ไม่ ได้หวง ขอห่วงบ้างข้างๆใจ
ว่า กี่นานผ่านไปไม่สร่างเซา
ขอ คิดถึงวันละหนอย่างคนโศก
อย่า ห่วงว่าจะมองโลกเห็นแต่เหงา
ลืม ไปแล้ว เคยหวังครองรักสองเรา
ฉัน แค่จำเรื่องเศร้าๆ เท่าวันตาย..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1386
