1 กันยายน 2554 11:41 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
น้ำตาปริ่มเจียนหลั่ง ก็ยังทน
ความทุกข์ท่วมใจท้น ต้องทนได้
ยามยาก จากบ้านแสนนาน-ไกล
กลั้นน้ำตา-กลั้นใจ ไม่หลั่งริน
ไม่อยากจะร้องไห้ ไม่ใช่บ้าน
แม้นร้าวรานแร้นแค้นแสนถวิล
ต้องอัดอั้นอกอุราเป็นอาจิณ
จะทนสิ้น ด้วยพลังประทังใจ
ทนนาทีต่อนาทีที่ผ่านพ้น
ต้องร้าวรานอีกกี่หนทนให้ได้
ได้กลับบ้านวันหนึ่งซึ่งวันใด
จะร้องไห้ ให้สิ้นเศร้าบ้านเราเอง
1 กันยายน 2554 11:39 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เรามีชีวิตเพื่ออะไร..
เพื่อทุกข์ใจไปวันๆเช่นนั้นหรือ
โหมแต่เศร้าเก่าก่อนย้อนกระพือ
ให้อึงอื้อว่าเราแพ้ให้แก่ใคร
แพ้แก่รักไม่พักวางอย่างขี้แพ้
ทวนเพียงแค่เรื่องโศกศัลย์อันหม่นไหม้
เก็บแต่ภาพที่เจ็บจัดอย่างชัดใจ
แล้วเมื่อไหร่นะเมื่อไรใจจะลืม
หลงภาพลวงปวงเหล่านั้นว่ามันแท้
เฝ้าฝันแต่เพียงภาพอันปลาบปลื้ม
หลงภาพลวง แค่ที่เขาให้เรายืม
ดิ่งด่ำดื่ม งมเหงาใจไม่งอกเงย
..ยังคงย้ำคิดย้ำทำย้ำคำว่า
รักแสนรักเป็นนักหนาแก้วตาเอ๋ย
เจ็บเท่าไหร่ให้เจ็บจัดชัดไปเลย
เพื่อคุ้นเคยให้เจ็บจำคำ เจ็บใจ
26 สิงหาคม 2554 12:40 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ตามองตาพาให้ใจสะทก
ตื่นตระหนกดั่งตากวางคว้างหวาดไหว
เหมือนตานกหลงฟ้าเวหาไกล
เกรงอันใดไม่เกรงเท่าเขารู้ตา
จึงมองผาดผ่านไปกระไรเลย
ทำอย่างไรใจเอ๋ยไม่เคยกล้า
หากยังขลาดแม้แต่แค่สบตา
ก็อย่าหวังวันข้างหน้า ว่าสบใจ
26 สิงหาคม 2554 12:38 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
รู้ว่าต้องเจ็บมากหากคิดถึง
แล้วเราจึงเตือนใจว่าอย่ากลับหวน
หากไปแล้วภาพในฝันพลันย้อนทวน
เจ็บล้วนๆนี้โทษใครไม่ได้เลย
อย่าไปเลยถิ่นที่เก่าเราเคยผ่าน
อย่าทำหาญเยือนเหย้าพักที่รักเผย
อย่าทำเป็นไม่ปวดใจดั่งไม่เคย
อย่าหยอกเย้ยยั่วเย้าความเศร้าตรม
ความคิดถึง ปราณีใครที่ไหนบ้าง
ความอ้างว้างห่างเหินนั้นเกินข่ม
ความคิดถึงจึงล้นหลามลามอารมณ์
ตราบสิ้นลม ตรมสิ้นรักตระหนักใน
โบราณว่า ความรู้ท่วมหูหัว
ยังเอาตัวไม่รอดได้ไฉน
นี่ความรักท่วมทั่วทั้งหัวใจ
มันจะรอดอย่างไรไหว นะใจเอย
17 สิงหาคม 2554 05:15 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
"เมื่อขาดเธอไป..
อยู่ที่ไหนก็เหงา*"
ยังจำภาพเธอได้ในเพลงเก่า
เพลงที่เรา เคยพร้องร้องพร้อมกัน
เคยรักมาก เท่าไรในใจนี้
เคยฝันดี ที่ฝันใฝ่ในใฝ่ฝัน
เคยซุกซอนซ่อนรักไว้ในคืนวัน
ไม่เคย..ฉัน ไม่ลืมแค่แม้นาที
ไม่เคยลืมละเลยที่เคยรัก
ไม่เคยพักใจปลีกหรือหลีกหนี
กี่ปีผ่านนานเคลื่อนกี่เดือนปี
แต่ใจพี่ยังไม่แพ้แก่เวลา
มองที่ว่างระหว่างที่ใจพี่ว่าง
ตาอ้างว้างยังมีหวังพลังกล้า
ตายังมีความหมาย ในสายตา
ถึงแม้ว่าสิ้นความหมาย ในสายใจ
* บางตอนพลงจากโฆษณา เครื่องดิ่ม เป๊ปซี่ สมัย พ.ศ. 2526
http://www.youtube.com/watch?v=9eiyuVKEebI&feature=related